Eksportuj obiekty arkusza blachy do plików .dxf lub .dwg. Badaj i edytuj części w oknie Porządkowanie DXF/DWG. Eksportuj obiekty arkusza blachy do plików .dxf lub .dwg. Badaj i edytuj części w oknie Porządkowanie DXF/DWG.
Poznaj właściwości charakterystyczne dla arkusza blachy. Używaj operacji arkusza blachy do sterowania grubością arkusza blachy, naddatkami materiału i opcjami automatycznego podcięcia. Używaj operacji arkusza blachy do sterowania właściwościami arkusza blachy. Używaj tabeli grubości do sterowania grubością arkusza blachy. Poznaj 5 opcji sterowania naddatkiem materiału i naucz się z nich korzystać. Używaj operacji automatycznego podcięcia do sterowania typem i lokalizacją podcięć.
Poznaj zastosowanie uchwytów do tworzenia tras. Wyznacz trasę za pomocą istniejących uchwytów i dodaj nowe uchwyty podczas tworzenia nowej trasy. Wyznacz trasę za pomocą uchwytów istniejących w złożeniu. Dodaj nowe uchwyty z Biblioteki projektu podczas tworzenia nowej trasy. Użyj skrótów klawiaturowych, aby ustalić pozycję i orientację uchwytów.
Modeluj części w kontekście złożenia za pomocą odniesień do innych komponentów. Intencja projektu dla nowych części (rozmiary operacji, umieszczenie komponentów w złożeniu itp.) będzie pochodzić z innych komponentów w złożeniu. Buduj wirtualne części w kontekście złożenia poprzez wykorzystanie technik modelowania złożenia od góry w dół. Twórz operacje w kontekście złożenia, używając odniesień geometrii w częściach wiążących. Poznaj wiązania ustalone i odniesienia zewnętrzne. Naucz się identyfikować odniesienia zewnętrzne w drzewie operacji FeatureManager.
Polecenie Lustro komponentów tworzy wersje przeciwnej strony — ale poza tym identyczne — części lub podzespołów. Określ, dla których komponentów ma zostać utworzone odbicie, a które mają zostać po prostu skopiowane (odbicia lustrzanego nie należy tworzyć w przypadku łączników). Geometria odbitego w lustrze komponentu zmieni się, tworząc wersję lustrzaną, nazywaną także wersją „przeciwnej strony”. Twórz odbicia lustrzane komponentów względem płaszczyzny złożenia. Twórz odbite w lustrze wersje części w złożeniu. Twórz wersje przeciwnej strony części.
Naucz się używać układu siatki, który jest geometrią odniesienia do typu, aby odzwierciedlić szkielet członów konstrukcyjnych. Dowiedz się, jak utworzyć układ siatki, aby odzwierciedlić linie środkowe członów konstrukcyjnych.
Twórz spoiny pachwinowe i ściegi spoin w części. Poznaj zalety obu operacji i różnice między nimi. Dowiedz się, kiedy używać tych rodzajów spoin. Naucz się tworzyć spoiny pachwinowe i ściegi spoin. Poznaj zalety i wady obu operacji i dowiedz się, kiedy je stosować. Naucz się używać spoin przerywanych i przestawnych.
Utwórz listę elementów ciętych, aby uporządkować obiekty w części konstrukcji spawanej. Dodaj dostosowane właściwości do komponentów konstrukcji spawanej, aby właściwości te znalazły się na liście elementów ciętych. Lista elementów ciętych — podobnie jak LM w złożeniu — zawiera szczegóły dotyczące członów konstrukcji spawanej. Utwórz i edytuj listę elementów ciętych. Edytuj dostosowane właściwości. Edytuj materiał obiektów w części konstrukcji spawanej.
Utwórz ramę konstrukcji spawanej z szeregu szkiców układu. Środowisko konstrukcji spawanych wykorzystuje standardowe profile konstrukcji spawanych do definiowania typu członów konstrukcyjnych w konstrukcji spawanej. Człony tego samego typu i rozmiaru są tworzone w ramach jednej operacji. Utwórz ramę konstrukcji spawanej. Wstaw człony konstrukcyjne. Przenieś szkic profilu. Zmień wykończenia narożnika.
Utwórz wycięcia w częściach arkusza blachy — zarówno złożonych, jak i spłaszczonych. Wykorzystaj opcje „Powiązanie grubości” i „Cięcie prostopadłe”. Przekonwertuj część na arkusz blachy i użyj szyku krzywych w celu wykonania wielokrotnych wycięć w stożku. Utwórz wycięcia w częściach arkusza blachy — zarówno złożonych, jak i spłaszczonych. Przekonwertuj część na arkusz blachy. Użyj szyku krzywych w celu wykonania wielokrotnych wycięć w stożku. Wykorzystaj opcje „Powiązanie grubości” i „Cięcie prostopadłe”.
Poznaj operację „Odgięcie dookolne”, w tym szkicowanie profilu, wybór krawędzi i inne przydatne opcje. Utwórz odgięcie dookolne. Poznaj i opanuj różne opcje odgięcia dookolnego.
Utwórz część arkusza blachy o stałej grubości ścianki za pomocą operacji arkusza blachy. Poznaj podstawy tworzenia części arkusza blachy metodą odgięcia. Utwórz odgięcie bazowe w części arkusza blachy. Dowiedz się, jak używać tabel grubości i opcji arkusza blachy. Spłaszcz część arkusza blachy.
Użyj powierzchni wyciągniętej, obróconej i wyciągniętej po ścieżce do utworzenia geometrii. Przytnij, wydłuż, połącz i pogrub powierzchnie w celu dokończenia modelu o cienkich ściankach. Wyciągnij szkic, aby utworzyć powierzchnię. Obróć szkic wokół osi, aby utworzyć powierzchnię. Przytnij powierzchnię za pomocą szkicu lub innej powierzchni jako narzędzia przycięcia. Wyciągnij po ścieżce otwarty profil wzdłuż ścieżki, aby utworzyć powierzchnię. Połącz wiele powierzchni w jeden obiekt za pomocą powierzchni połączonych. Pogrub obiekt powierzchniowy, aby utworzyć obiekt bryłowy.
Użyj narzędzia Podziel trasę, aby dodać punkty złącza do istniejących tras. Utwórz geometrię w punkcie złącza, aby zorientować łącznik w linii. Użyj narzędzia Podziel trasę, aby dodać punkt złącza do istniejącej trasy. Utwórz geometrię 3D w punkcie złącza. Użyj geometrii 3D do zorientowania łącznika w linii.
Ręcznie twórz trasy szkicowane w 3D za pomocą nachylonych prowadnic, linii, kolanek i polecenia scalania w przypadku, gdy narzędzie Automatyczna trasa jest nieskuteczne. Używaj nachylonych prowadnic, linii, kolanek i polecenia scalania, aby tworzyć szkice 3D. Używaj szkicu 3D, aby ręcznie utworzyć trasę.
Twórz złączki rurowe za pomocą Kreatora komponentów wyznaczania trasy. Twórz łączniki za pomocą Kreatora komponentów wyznaczania trasy. Wybieraj i twórz punkty C i punkty R. Używaj tabel konfiguracji do konfigurowania łączników. Zapisuj utworzone łączniki w Bibliotece projektu.
Wykorzystaj funkcje okienka zadań Costing i karty CostingManager do analizy kosztów wytworzenia obrabianej części. Używaj okienka zadań Costing do oceny kosztów materiałów. Dowiedz się, jak dostosować opcje materiału dla materiału i wielkości zapasu. Używaj menedżera kosztów CostingManager do oceny kosztów wytworzenia. Dowiedz się, jak dostosować wartości kosztów do potrzeb produkcji. Poznaj wartości wyświetlane w polu Szacowany koszt na część. Dowiedz się, jak zastosować narzut lub upust. Generuj raporty z analizy kosztów.
Wyszukuj, kontroluj i wyświetlaj istniejące raporty utworzone przez SolidWorks Utilities. Naucz się eksportować raporty do aktówki i je usuwać. Wyszukuj, kontroluj i wyświetlaj raporty SolidWorks Utilities. Eksportuj i usuwaj raporty.
Używaj różnych narzędzi form w celu przygotowania części do formowania wtryskowego, w tym skalowania, linii podziałowej, powierzchni neutralnej i powierzchni zamknięcia stykowego. Po przygotowaniu części tworzy się rdzeń i gniazdo. Naucz się identyfikować płaszczyznę neutralną. Twórz powierzchnie neutralne. Twórz powierzchnie zamknięcia stykowego. Naucz się tworzyć korpus, rdzeń i gniazdo formy.
Twórz podstawowe, wyrównane, odsunięte i częściowe lub półprzekrojowe widoki obejmujące zakres i właściwości zaawansowane. Dodawaj różne typy widoków przekroju do rysunku. Definiuj właściwości widoku przekroju. Modyfikuj widoki przekroju.
Wstawiaj do istniejących widoków rysunków adnotacje, w tym dostosowane notatki, tolerancje położenia i kształtu oraz bloki. Twórz adnotacje i symbole. Twórz bloki na podstawie geometrii i notatek. Zapisuj bloki w pliku. Wstawiaj bloki do rysunku.
Tryb przeglądania dużego projektu zapewnia większą wydajność i zaawansowane funkcje wizualne, ograniczając dostęp do szczegółów części i podzespołów składowych. Idealnie nadaje się do prezentacji wizualnych, zgrubnych pomiarów i widoków przekrojów. Otwórz złożenie w trybie przeglądania dużego projektu. Zapoznaj się z narzędziami i funkcjami dostępnymi w trybie przeglądania dużego projektu. Poznaj ograniczenia trybu przeglądania dużego projektu.
Dodawaj każdy z sześciu typów wiązań mechanicznych w celu kontrolowania stopni swobody komponentów przy projektowaniu mechanizmów. Powiąż walec, płaszczyznę lub punkt z szeregiem stycznych ścian za pomocą wiązania popychacza krzywki. Ogranicz ruch obrotowy między dwoma komponentami wiązaniem zawiasu. Przenieś jeden komponent liniowo, aby przenieść inny obrotowo za pomocą wiązania mechanizmu zębatkowego. Dodaj relację skoku między obrotem jednego komponentu a translacją drugiego za pomocą wiązania śrubowego. Obróć dwa komponenty względem siebie za pomocą wiązania kół zębatych lub wiązania połączenia uniwersalnego.
Operacja Seria otworów dodaje otwory do wielu komponentów w złożeniu. W odróżnieniu od standardowej operacji złożenia Seria otworów dodaje operacje na poziomie części do poszczególnych komponentów. Naucz się tworzyć operację Seria otworów w złożeniu. Naucz się tworzyć operację Seria otworów na podstawie istniejącej operacji otworu. Poznaj różnicę między operacją Seria otworów a standardową operacją złożenia.
