Używaj opcji Zależności dynamiczne przy przenoszeniu komponentów, aby umożliwić realistyczną interakcję między komponentami złożenia. Zależności dynamiczne identyfikują kolizje pomiędzy ścianami i pozwalają komponentom na wzajemne popychanie w momencie kontaktu. Poznaj opcje w poleceniu Przenieś komponent. Używaj opcji Zależności dynamiczne, aby symulować interakcję między przenoszonymi komponentami. Poznaj ograniczenia stosowania opcji Zależności dynamiczne w porównaniu do badania ruchu. Dowiedz się, jak rozwiązywać problemy przy użyciu opcji zależności dynamicznych.
Poznaj różnice między obiektami bryłowymi i powierzchniowymi i dowiedz się, dlaczego modelowanie powierzchniowe często sprawdza się w przypadku trudnych zadań modelowania. Poznaj różnicę między obiektem powierzchniowym a bryłowym w SOLIDWORKS. Dowiedz się, dlaczego należy korzystać z modelowania powierzchniowego.
Użyj operacji swobodnego formowania do utworzenia operacji organicznej poprzez dostosowanie kształtów ściany na zewnątrz i do wewnątrz. Zmodyfikuj ściany za pomocą krzywych kontroli i punktów kontrolnych w celu utworzenia projektu krzywoliniowego. Użyj operacji swobodnego formowania, aby utworzyć kształt sprawiający wrażenie organicznego. Utwórz krzywe kontroli i punkty kontrolne. Zdeformuj ścianę za pomocą krzywych kontroli, punktów kontrolnych oraz triady. Edytuj szkic tak, aby siatka swobodna przypominała kształtem ścianę do zdeformowania.
Używaj narzędzia Wykrywanie przenikania do identyfikacji zachodzenia na siebie części w złożeniu. Odstęp między częściami można również wykrywać za pomocą narzędzia Weryfikacja prześwitu. Korzystaj z narzędzia Wykrywanie przenikania w celu identyfikacji przenikania między komponentami złożenia. Poznaj opcje dostępne w narzędziu Wykrywanie przenikania. Używaj narzędzia Weryfikacja prześwitu do identyfikowania odstępów między komponentami złożenia. Poznaj opcje dostępne w narzędziu Weryfikacja prześwitu.
Twórz płaszczyzny odniesienia w dowolnej orientacji, używając istniejącego odniesienia i geometrii bryłowej. Używaj płaszczyzn odniesienia do szkicowania lub jako odniesienia dla innych operacji. Twórz płaszczyzny odniesienia w różnych orientacjach z różnych wyborów odniesienia. Twórz płaszczyzny odniesienia z jednego lub wielu odniesień geometrycznych.
Opcje wyboru konturu pozwalają na wybór poszczególnych konturów w szkicu. Techniki wyboru konturu pozwalają tworzyć wiele operacji z użyciem jednego szkicu. Używaj narzędzia wyboru konturu, aby wstępnie wybrać kontury dla operacji. Używaj opcji wybranych konturów w odniesieniu do operacji, aby zdefiniować obszary szkicu do wykorzystania. Używaj pojedynczego szkicu do wygenerowania wielu operacji. Poznaj ikony wyświetlane przy korzystaniu z wybranych konturów i udostępnianiu szkiców.
Używaj narzędzi szkicu „Konwertuj elementy” i „Odsuń elementy”, aby odnieść elementy szkicu i geometrię modelu w celu utworzenia nowych elementów szkicu. Jeśli oryginalna geometria ulegnie zmianie, przekonwertowane i odsunięte elementy również się zmienią. Twórz przekonwertowane elementy dla nowego szkicu. Twórz odsunięte elementy. Twórz szczeliny, używając odsuniętych elementów.
Twórz odbicia lustrzane istniejących elementów szkicu za pomocą narzędzia Lustro elementów lub przez dodanie relacji symetrycznych. Można też dynamicznie wykonać lustro elementów szkicu podczas ich tworzenia. Wykonuj odbicia lustrzane wcześniej utworzonych elementów szkicu. Dynamicznie twórz lustro elementów szkicu podczas ich tworzenia. Dodawaj relacje symetryczne do elementów szkicu, aby utworzyć odbicie lustrzane elementów.
Korzystaj z menedżera konfiguracji ConfigurationManager, aby dodawać konfiguracje do złożenia i pokazywać dwie wersje jego komponentów. Zapoznaj się też z zaawansowanymi opcjami właściwości konfiguracji. Dodawaj konfiguracje do złożenia za pomocą menedżera konfiguracji ConfigurationManager. Używaj zaawansowanych opcji właściwości konfiguracji do sterowania nowymi komponentami i wiązaniami. Przedstawiaj inne dostępne komponenty, tworząc dwie wersje złożenia.
Korzystaj z menedżera konfiguracji ConfigurationManager, aby dodawać konfiguracje i modyfikować części poprzez sterowanie stanem wygaszenia operacji i skonfigurowanie wymiarów. Dodawaj konfiguracje do części za pomocą menedżera konfiguracji ConfigurationManager. Wygaszaj operacje w celu odzwierciedlenia innej wersji modelu. Konfiguruj wymiary, aby tworzyć wersje o innych rozmiarach części.
Zmienne globalne deklarują nazwaną wartość, której wymiary można ustawić na wartość równą lub wykorzystać w równaniach. Równania to wyrażenia matematyczne, które mogą określać wartości wymiarów, jak również odnosić jedne wymiary do drugich. Twórz zmienne globalne. Używaj zmiennych globalnych do skonfigurowania operacji zaokrąglenia o równych promieniach. Używaj zmiennych globalnych w równaniach. Używaj równań do sterowania wartościami wymiarów.
Wstawiaj do szkicu wymiary sterujące, używając uniwersalnego narzędzia Inteligentny wymiar. Korzystając z tego narzędzia, można tworzyć wymiary promieniowe dla łuku, wymiary liniowe między dwoma punktami itd. Widziany wymiar zależy od wybranych elementów. Wstawiaj wymiary liniowe, kątowe, promieniowe i inne. Modyfikuj wymiary. Przenoś wymiary i dołączaj je ponownie.
Przycinaj elementy szkicu w celu usunięcia zbędnej geometrii. Przycinaj elementy szkicu według ich bliskości i przecięć z innymi elementami szkicu. Naucz się używać do przycinania elementów szkicu opcji Zaawansowane, Narożnik, Najbliższe oraz Wewnątrz i Na zewnątrz.
Twórz rysunki na podstawie istniejącego pliku części, wstawiaj widoki podstawowe, a także wstawiaj i modyfikuj wymiary oraz objaśnienia. Wykonuj podstawowe rysunki części. Wstawiaj standardowe widoki. Importuj wymiary z modelu do rysunku. Dokonuj zmian w wymiarze. Naucz się demonstrować asocjacje między modelem a jego rysunkami.
Modeluj części w kontekście złożenia za pomocą odniesień do innych komponentów. Intencja projektu dla nowych części (rozmiary operacji, umieszczenie komponentów w złożeniu itp.) będzie pochodzić z innych komponentów w złożeniu. Buduj wirtualne części w kontekście złożenia poprzez wykorzystanie technik modelowania złożenia od góry w dół. Twórz operacje w kontekście złożenia, używając odniesień geometrii w częściach wiążących. Poznaj wiązania ustalone i odniesienia zewnętrzne. Naucz się identyfikować odniesienia zewnętrzne w drzewie operacji FeatureManager.
Polecenie Lustro komponentów tworzy wersje przeciwnej strony — ale poza tym identyczne — części lub podzespołów. Określ, dla których komponentów ma zostać utworzone odbicie, a które mają zostać po prostu skopiowane (odbicia lustrzanego nie należy tworzyć w przypadku łączników). Geometria odbitego w lustrze komponentu zmieni się, tworząc wersję lustrzaną, nazywaną także wersją „przeciwnej strony”. Twórz odbicia lustrzane komponentów względem płaszczyzny złożenia. Twórz odbite w lustrze wersje części w złożeniu. Twórz wersje przeciwnej strony części.
Naucz się używać układu siatki, który jest geometrią odniesienia do typu, aby odzwierciedlić szkielet członów konstrukcyjnych. Dowiedz się, jak utworzyć układ siatki, aby odzwierciedlić linie środkowe członów konstrukcyjnych.
Twórz spoiny pachwinowe i ściegi spoin w części. Poznaj zalety obu operacji i różnice między nimi. Dowiedz się, kiedy używać tych rodzajów spoin. Naucz się tworzyć spoiny pachwinowe i ściegi spoin. Poznaj zalety i wady obu operacji i dowiedz się, kiedy je stosować. Naucz się używać spoin przerywanych i przestawnych.
Utwórz listę elementów ciętych, aby uporządkować obiekty w części konstrukcji spawanej. Dodaj dostosowane właściwości do komponentów konstrukcji spawanej, aby właściwości te znalazły się na liście elementów ciętych. Lista elementów ciętych — podobnie jak LM w złożeniu — zawiera szczegóły dotyczące członów konstrukcji spawanej. Utwórz i edytuj listę elementów ciętych. Edytuj dostosowane właściwości. Edytuj materiał obiektów w części konstrukcji spawanej.
Utwórz ramę konstrukcji spawanej z szeregu szkiców układu. Środowisko konstrukcji spawanych wykorzystuje standardowe profile konstrukcji spawanych do definiowania typu członów konstrukcyjnych w konstrukcji spawanej. Człony tego samego typu i rozmiaru są tworzone w ramach jednej operacji. Utwórz ramę konstrukcji spawanej. Wstaw człony konstrukcyjne. Przenieś szkic profilu. Zmień wykończenia narożnika.
Utwórz wycięcia w częściach arkusza blachy — zarówno złożonych, jak i spłaszczonych. Wykorzystaj opcje „Powiązanie grubości” i „Cięcie prostopadłe”. Przekonwertuj część na arkusz blachy i użyj szyku krzywych w celu wykonania wielokrotnych wycięć w stożku. Utwórz wycięcia w częściach arkusza blachy — zarówno złożonych, jak i spłaszczonych. Przekonwertuj część na arkusz blachy. Użyj szyku krzywych w celu wykonania wielokrotnych wycięć w stożku. Wykorzystaj opcje „Powiązanie grubości” i „Cięcie prostopadłe”.
Poznaj operację „Odgięcie dookolne”, w tym szkicowanie profilu, wybór krawędzi i inne przydatne opcje. Utwórz odgięcie dookolne. Poznaj i opanuj różne opcje odgięcia dookolnego.
Utwórz część arkusza blachy o stałej grubości ścianki za pomocą operacji arkusza blachy. Poznaj podstawy tworzenia części arkusza blachy metodą odgięcia. Utwórz odgięcie bazowe w części arkusza blachy. Dowiedz się, jak używać tabel grubości i opcji arkusza blachy. Spłaszcz część arkusza blachy.
Użyj powierzchni wyciągniętej, obróconej i wyciągniętej po ścieżce do utworzenia geometrii. Przytnij, wydłuż, połącz i pogrub powierzchnie w celu dokończenia modelu o cienkich ściankach. Wyciągnij szkic, aby utworzyć powierzchnię. Obróć szkic wokół osi, aby utworzyć powierzchnię. Przytnij powierzchnię za pomocą szkicu lub innej powierzchni jako narzędzia przycięcia. Wyciągnij po ścieżce otwarty profil wzdłuż ścieżki, aby utworzyć powierzchnię. Połącz wiele powierzchni w jeden obiekt za pomocą powierzchni połączonych. Pogrub obiekt powierzchniowy, aby utworzyć obiekt bryłowy.
