Wstawiaj i modyfikuj wymiary w istniejących widokach rysunków. Importuj wymiary z modelu, twórz dostosowane wymiary zależne i przenoś wymiary między widokami. Wstawiaj i modyfikuj wymiary sterujące. Twórz wymiary zależne. Edytuj właściwości wymiaru.
Naucz się tworzyć szyki oparte na szkicu, szyki oparte na tabeli, szyki oparte na krzywej i szyki wypełnienia. Te szyki pozwalają na porządkowanie operacji w kierunkach nieliniowych lub niekołowych. Używaj punktów szkicu do zdefiniowania szyku opartego na szkicu. Naucz się określać współrzędne dla szyku opartego na tabeli. Konwertuj elementy, aby utworzyć szkic dla szyku opartego na krzywej. Rozpowszechniaj operacje w obrębie granicy, wykorzystując szyk wypełnienia.
Twórz szyki złożone z co najmniej jednej operacji / jednego obiektu w jednym lub dwóch kierunkach liniowych. Zbędne wystąpienia można pozostawić poza szykiem, a odstępy i inne wymiary można zróżnicować. Twórz dwukierunkowe szyki liniowe istniejących operacji. Pomijaj wystąpienia w szyku. Różnicuj parametry wystąpień szyku.
Utwórz ramę konstrukcji spawanej z szeregu szkiców układu. Środowisko konstrukcji spawanych wykorzystuje standardowe profile konstrukcji spawanych do definiowania typu członów konstrukcyjnych w konstrukcji spawanej. Człony tego samego typu i rozmiaru są tworzone w ramach jednej operacji. Utwórz ramę konstrukcji spawanej. Wstaw człony konstrukcyjne. Przenieś szkic profilu. Zmień wykończenia narożnika.
Rzutuj szkic na inny szkic, aby utworzyć krzywą odzwierciedlającą koszyczek na butelkę na wodę. Utwórz szkice odzwierciedlające ogólny kształt butelki na wodę. Rzutuj jeden szkic na inny, aby utworzyć krzywą 3D. Utwórz operację wyciągnięcia po ścieżce, używając krzywej 3D jako ścieżki.
Twórz złączki rurowe za pomocą Kreatora komponentów wyznaczania trasy. Twórz łączniki za pomocą Kreatora komponentów wyznaczania trasy. Wybieraj i twórz punkty C i punkty R. Używaj tabel konfiguracji do konfigurowania łączników. Zapisuj utworzone łączniki w Bibliotece projektu.
Skonfiguruj opcje operacji wyciągnięcia po ścieżce, aby kontrolować orientację i skręcenie profilu wzdłuż ścieżki. Używaj załamań krzywizny, aby ocenić krzywiznę ścieżek i krzywych prowadzących. Kontroluj skręcenie profilu wzdłuż ścieżki wyciągnięcia po ścieżce.
Poznaj operację „Odgięcie krawędzi”, w tym wybór krawędzi, kierunek zgięcia i inne przydatne opcje. Utwórz odgięcie krawędzi. Poznaj i opanuj różne opcje odgięcia krawędzi.
Utwórz helisę o zmiennym skoku, której użyjesz jako ścieżki dla operacji wyciągnięcia po ścieżce. Dowiedz się więcej o opcjach dostępnych do definiowania kształtu helisy o zmiennym skoku. Utwórz helisę o zmiennym skoku. Ustaw szkice profilu i ścieżki odpowiednio do operacji wyciągnięcia po ścieżce. Utwórz płaszczyznę prostopadłą do krzywej w danym punkcie.
Tryb przeglądania dużego projektu zapewnia większą wydajność i zaawansowane funkcje wizualne, ograniczając dostęp do szczegółów części i podzespołów składowych. Idealnie nadaje się do prezentacji wizualnych, zgrubnych pomiarów i widoków przekrojów. Otwórz złożenie w trybie przeglądania dużego projektu. Zapoznaj się z narzędziami i funkcjami dostępnymi w trybie przeglądania dużego projektu. Poznaj ograniczenia trybu przeglądania dużego projektu.
Przyglądając się przejściom między powierzchniami spiralnymi i przyległymi, można poznać trzy rodzaje ciągłości występujące w systemach CAD. Naucz się identyfikować ciągłość C0 (kontakt), C1 (styczność) i C2 (krzywizna).
Zawijaj płaski szkic wokół powierzchni cylindrycznej lub stożkowej. Operacje zawijania dzielą się na następujące typy: wytłaczająca (dodaje materiał), grawerująca (usuwa materiał) i rysująca (dzieli ściany). Znajdź płaszczyznę szkicu dla operacji zawijania. Określ długość szkicu za pomocą równania. Usuń materiał za pomocą opcji grawerowania operacji zawijania.
Twórz płaszczyzny odniesienia w dowolnej orientacji, używając istniejącego odniesienia i geometrii bryłowej. Używaj płaszczyzn odniesienia do szkicowania lub jako odniesienia dla innych operacji. Twórz płaszczyzny odniesienia w różnych orientacjach z różnych wyborów odniesienia. Twórz płaszczyzny odniesienia z jednego lub wielu odniesień geometrycznych.
Twórz rysunki na podstawie istniejącego pliku części, wstawiaj widoki podstawowe, a także wstawiaj i modyfikuj wymiary oraz objaśnienia. Wykonuj podstawowe rysunki części. Wstawiaj standardowe widoki. Importuj wymiary z modelu do rysunku. Dokonuj zmian w wymiarze. Naucz się demonstrować asocjacje między modelem a jego rysunkami.
Twórz krzywe przez serię punktów X, Y i Z, które należy wpisać w oknie dialogowym lub zaimportować z pliku tekstowego ASCII. Twórz krzywe, wpisując współrzędne X, Y i Z dla punktów przelotowych krzywej. Importuj zestaw punktów krzywej X, Y i Z dla punktów przelotowych krzywej. Konwertuj krzywe na elementy szkicu.
Operacja Seria otworów dodaje otwory do wielu komponentów w złożeniu. W odróżnieniu od standardowej operacji złożenia Seria otworów dodaje operacje na poziomie części do poszczególnych komponentów. Naucz się tworzyć operację Seria otworów w złożeniu. Naucz się tworzyć operację Seria otworów na podstawie istniejącej operacji otworu. Poznaj różnicę między operacją Seria otworów a standardową operacją złożenia.
Dowiedz się więcej na temat opcji wyciągnięcia po ścieżce sterujących orientacją i skręceniem profilu wyciągnięcia po ścieżce wzdłuż ścieżki wyciągnięcia. Konfiguruj opcje orientacji/skręcenia tak, aby kontrolować profil wyciągnięcia po ścieżce. Poznaj różnicę między opcjami „Idź za ścieżką” i „Utrzymaj stałą normalną”. Używaj załamań krzywizny, aby obserwować skręcenie w profilu wyciągnięcia po ścieżce.
Przycinaj elementy szkicu w celu usunięcia zbędnej geometrii. Przycinaj elementy szkicu według ich bliskości i przecięć z innymi elementami szkicu. Naucz się używać do przycinania elementów szkicu opcji Zaawansowane, Narożnik, Najbliższe oraz Wewnątrz i Na zewnątrz.
Używaj opcji Zależności dynamiczne przy przenoszeniu komponentów, aby umożliwić realistyczną interakcję między komponentami złożenia. Zależności dynamiczne identyfikują kolizje pomiędzy ścianami i pozwalają komponentom na wzajemne popychanie w momencie kontaktu. Poznaj opcje w poleceniu Przenieś komponent. Używaj opcji Zależności dynamiczne, aby symulować interakcję między przenoszonymi komponentami. Poznaj ograniczenia stosowania opcji Zależności dynamiczne w porównaniu do badania ruchu. Dowiedz się, jak rozwiązywać problemy przy użyciu opcji zależności dynamicznych.
Gdy wewnętrzne operacje wycięcia mają największe znaczenie w projekcie, można utworzyć operacje brył reprezentujące negatywną przestrzeń części. Po utworzeniu negatywnej przestrzeni można użyć polecenia Połącz, aby odjąć objętość od innego obiektu bryłowego. Użyj geometrii bryłowej reprezentującej przestrzeń wewnętrzną kolektora w celu utworzenia negatywnej przestrzeni części. Utwórz oddzielny obiekt bryłowy otaczający geometrię jako główny obiekt kolektora. Połącz obiekty bryłowe w części za pomocą operacji odejmowania.
