Dowiedz się więcej o segmentach wchodzących w skład egzaminu certyfikacyjnego SOLIDWORKS Professional. Poznaj trzy segmenty egzaminu: modelowanie części, konfiguracje i modyfikacje części oraz modelowanie złożenia. Pamiętaj, że do każdego segmentu można podchodzić do skutku, po upływie wymaganego czasu oczekiwania pomiędzy kolejnymi próbami.
Poznaj wymagania wstępne dla egzaminu certyfikacyjnego SOLIDWORKS Professional. Dowiedz się, jak najlepiej przygotować się do egzaminu CSWP. Poznaj obszary oprogramowania SOLIDWORKS, które musisz opanować.
Naucz się aktualizować parametry sterujące ogólnym kształtem i rozmiarem części na potrzeby przykładowego egzaminu certyfikacyjnego SOLIDWORKS Professional. Ręcznie wyedytuj poszczególne wymiary i globalnie zmień wartości zmiennych. Przebuduj model dla pewności, że wszystkie operacje zostaną poprawnie zaktualizowane.
Naucz się zmieniać część na potrzeby przykładowego egzaminu certyfikacyjnego SOLIDWORKS Professional przez usuwanie operacji, dodawanie operacji i edytowanie istniejących operacji. Zmień część, usuwając, dodając i edytując operacje. Uzyskaj właściwości masy części.
Naucz się modyfikować operacje i szkice w przykładowej części udostępnionej na potrzeby przykładowego egzaminu certyfikacyjnego SOLIDWORKS Professional. Zmień profil szkicu i status końca operacji dodania. Zmień kolejność operacji w drzewie operacji FeatureManager Uzyskaj właściwości masy części.
Naucz się modyfikować szkice i zmieniać kolejność operacji w przykładowej części udostępnionej na potrzeby przykładowego egzaminu certyfikacyjnego SOLIDWORKS Professional. Zmodyfikuj szkice, aby zmienić profil wyciągnięcia dodania. Zmień kolejność operacji z uwzględnieniem relacji rodzic/potomek. Uzyskaj właściwości masy części.
Używaj poleceń widoku rysunku, które są charakterystyczne dla pracy z modelami złożeń obejmującymi widoki wyrwania przekroju, widoki pozycji alternatywnej i widoki rozstrzelone. Używaj właściwości widoku rysunku do przedstawiania konfiguracji złożenia. Twórz widoki wyrwania przekroju, aby wyświetlać wewnętrzne komponenty złożenia. Twórz widoki pozycji alternatywnej, wykorzystując istniejącą lub nową konfigurację. Twórz rozstrzelone widoki rysunku złożenia.
Naucz się tworzyć kilka typów wyprowadzonych widoków rysunku i poznaj niepowtarzalne cechy charakterystyczne poszczególnych typów widoków. Wyprowadzony widok rysunku tworzy się, używając odniesienia do istniejącego widoku rysunku. Twórz widoki rzutowania przez „złożenie” istniejącego widoku rysunku. Rzutuj widok normalny do wybranej krawędzi w celu utworzenia widoku pomocniczego. Pokazuj fragmenty widoku w powiększonej skali za pomocą widoków szczegółów. Twórz widoki rysunku względem płaszczyzn lub ścian planarnych w modelu. Pracuj na fragmencie widoku rysunku przez obcięcie i ukrycie zbędnych elementów. Skracaj istniejące widoki rysunku za pomocą widoków przerwań.
Twórz notatki z tekstem połączonym z istniejącymi wymiarami i dostosowanymi właściwościami. Łącz notatki z wymiarem. Edytuj blok tytułowy rysunku, aby dodać notatki połączone z właściwościami modelu. Dodawaj informacje o właściwościach rysunku, aby wypełnić blok tytułowy.
Twórz tabele otworów i tabele ogólne, aby używać ich do wyświetlania na rysunku różnych typów danych, takich jak alternatywne konfiguracje części. Twórz tabele otworów, aby wyświetlać rozmiary i lokalizacje otworów na rysunku. Używaj tabeli ogólnej do wyświetlania dowolnych danych dostosowanych. Zmieniaj rozmiar istniejących tabel i edytuj je.
Blokuj fokus widoku w widoku rysunku, aby pozostawał aktywny podczas pracy w tym widoku. Dodawaj elementy i adnotacje szkicu do widoku, który ma zablokowany fokus.
Twórz odnośniki, aby odnosić pozycje w tabeli listy materiałów do odpowiednich pozycji w widoku rysunku. Używaj narzędzi Odnośnik, Automatyczny odnośnik i Wielokrotny odnośnik, aby tworzyć odnośniki na rysunku. Wyrównuj odnośniki za pomocą linii magnetycznych.
Sprawdź, czy istnieje odpowiednie pochylenie w części do formowania. Bez właściwego pochylenia część może nie opuścić formy. Oceń pochylenie na części formowanej. Przeanalizuj różne klasy pochylonych ścian.
Używaj narzędzia Analiza podcięcia, aby wyświetlać obszary części, które są podcięte lub uwięzione i których nie dałoby się uwolnić z formy w głównym kierunku otwierania. Dowiedz się, jak identyfikować podcięte lub uwięzione obszary części. Wyświetlaj lub ukrywaj różne fragmenty części w zależności od tego, czy są one podcięte lub uwięzione, czy nie.
Używaj narzędzia Powierzchnie zamknięcia stykowego, aby zamknąć otwarte obszary formowania w części w celu przecięcia bloku narzędzi na dwie części. Naucz się identyfikować otwarte obszary formowania w części. Używaj narzędzia Powierzchnie zamknięcia stykowego do zamykania otwartych obszarów formowania. Dowiedz się, kiedy są wymagane powierzchnie zamknięcia stykowego.
Twórz powierzchnie neutralne za pomocą linii neutralnych, oddzielając ściany gniazda formy od ścian rdzenia za pomocą narzędzia powierzchni neutralnych. Twórz powierzchnie neutralne przy linii neutralnej, które są prostopadłe do kierunku otwierania. Poznaj opcje powierzchni neutralnej.
Użyj polecenia Oprzyrządowanie formy do utworzenia powierzchni blokujących wokół obwodu powierzchni neutralnych, co pozwoli stworzyć oprzyrządowanie formy. Zapisz obiekty formy i utwórz złożenia form. Utwórz pliki złożeń dla formy na podstawie plików części. Utwórz widok rozstrzelony złożenia formy. Utwórz powierzchnie blokujące w formach, używając polecenia Oprzyrządowanie formy.
Utwórz rdzeń boczny z pochyleniem na podstawie szkiców w formach z uwięzionymi obszarami formowania. Użyj paska zamrażania operacji, aby wykluczyć operacje z przebudowy. Utwórz rdzenie boczne w formach. Wyklucz operacje z przebudowy.
Podziel ścianę z pochyleniem dodatnim i ujemnym na dwie ściany wzdłuż linii neutralnej. Przeanalizuj cześć pod względem kierunku otwierania formy w celu określenia najlepszej lokalizacji dla linii neutralnej. Użyj narzędzia Linia podziałowa, aby utworzyć linię neutralną.
Za pomocą tego narzędzia można znaleźć różnice między dwiema tabelami listy materiałów (LM). Różnice dotyczą zmian ilości, numeru części itp. Znajdź różnice między podobnymi LM. Skonfiguruj opcje narzędzia Porównaj LM. Zinterpretuj wynik użycia narzędzia Porównaj LM, aby zidentyfikować różnice między LM.
Porównaj geometrię dwóch części, aby znaleźć różnice w ścianach i objętościach. Jest to szczególnie użyteczne w przypadku porównań względem importowanej geometrii. Znajdź różnice w geometriach podobnych części. Znajdź różnice w objętościach podobnych części.
Określ, zidentyfikuj i zlokalizuj operacje w oparciu o kryteria wyboru, aby można było zmodyfikować wszystkie operacje, uprościć model poprzez wygaszenie operacji oraz utworzyć uproszczoną konfigurację. Zlokalizuj i zidentyfikuj operacje na podstawie podanych kryteriów. Zmodyfikuj wybrane operacje w ramach jednego działania. Utwórz uproszczoną konfigurację.
Sprawdź geometrię pod kątem ostrych krawędzi, wąskich ścian, braku ciągłości itd. Pozwala to rozwiązać ewentualne problemy przed sfinalizowaniem projektu. Sprawdź model pod kątem nieistotnej geometrii, wąskich ścian, ostrych krawędzi i nieciągłej geometrii. Określ kryteria wyszukiwania.
Wybierz operacje lub elementy określonego typu, aby można było nad nimi pracować w ramach jednego działania. Działania obejmują zmiany wyglądu, zmiany stanu wygaszenia itd. Wybierz elementy zbiorczo według typu operacji. Poznaj opcje i kryteria wyszukiwania dostępne w narzędziu Zaawansowane narzędzie wyboru.
