Użyj wiązań limitu, aby ograniczyć ruch komponentów w określonym zakresie wartości liniowych lub kątowych. Dodaj wiązania wspólne i wiązania limitu, aby ograniczyć stopnie swobody komponentu. Ustaw początkową, minimalną i maksymalną wartość dla wiązania limitu.
Powiąż dwa podobne elementy (punkty, krawędzie, ściany itp.) tak, aby były symetryczne względem płaszczyzny lub ściany planarnej. Wiązanie symetryczne nie wymusza symetryczności komponentów, a jedynie wybranych elementów. Poznaj dopuszczalne wybory w przypadku wiązania symetrycznego. Powiąż dwie ściany planarne tak, aby były symetryczne względem płaszczyzny odniesienia.
Używaj zmiennych globalnych i równań w złożeniach w celu kontrolowania wymiarów komponentów lub wartości wiązań. Określaj nazwy wymiarów. Definiuj zmienne globalne. Dodawaj równania, które wiążą wartości wymiarów jednego komponentu z wartościami innego komponentu.
Konfiguracja SpeedPak poprawia wydajność pracy z dużymi złożeniami, zapewniając uproszczenie złożenia bez utraty jego odniesień do plików. Utwórz konfiguracje SpeedPak. Użyj konfiguracji SpeedPak w złożeniach wyższego poziomu. Poznaj zalety i ograniczenia stosowania konfiguracji SpeedPak.
Używaj poleceń widoku rysunku, które są charakterystyczne dla pracy z modelami złożeń obejmującymi widoki wyrwania przekroju, widoki pozycji alternatywnej i widoki rozstrzelone. Używaj właściwości widoku rysunku do przedstawiania konfiguracji złożenia. Twórz widoki wyrwania przekroju, aby wyświetlać wewnętrzne komponenty złożenia. Twórz widoki pozycji alternatywnej, wykorzystując istniejącą lub nową konfigurację. Twórz rozstrzelone widoki rysunku złożenia.
Naucz się tworzyć kilka typów wyprowadzonych widoków rysunku i poznaj niepowtarzalne cechy charakterystyczne poszczególnych typów widoków. Wyprowadzony widok rysunku tworzy się, używając odniesienia do istniejącego widoku rysunku. Twórz widoki rzutowania przez „złożenie” istniejącego widoku rysunku. Rzutuj widok normalny do wybranej krawędzi w celu utworzenia widoku pomocniczego. Pokazuj fragmenty widoku w powiększonej skali za pomocą widoków szczegółów. Twórz widoki rysunku względem płaszczyzn lub ścian planarnych w modelu. Pracuj na fragmencie widoku rysunku przez obcięcie i ukrycie zbędnych elementów. Skracaj istniejące widoki rysunku za pomocą widoków przerwań.
Twórz notatki z tekstem połączonym z istniejącymi wymiarami i dostosowanymi właściwościami. Łącz notatki z wymiarem. Edytuj blok tytułowy rysunku, aby dodać notatki połączone z właściwościami modelu. Dodawaj informacje o właściwościach rysunku, aby wypełnić blok tytułowy.
Twórz tabele otworów i tabele ogólne, aby używać ich do wyświetlania na rysunku różnych typów danych, takich jak alternatywne konfiguracje części. Twórz tabele otworów, aby wyświetlać rozmiary i lokalizacje otworów na rysunku. Używaj tabeli ogólnej do wyświetlania dowolnych danych dostosowanych. Zmieniaj rozmiar istniejących tabel i edytuj je.
Sprawdź, czy istnieje odpowiednie pochylenie w części do formowania. Bez właściwego pochylenia część może nie opuścić formy. Oceń pochylenie na części formowanej. Przeanalizuj różne klasy pochylonych ścian.
Używaj narzędzia Analiza podcięcia, aby wyświetlać obszary części, które są podcięte lub uwięzione i których nie dałoby się uwolnić z formy w głównym kierunku otwierania. Dowiedz się, jak identyfikować podcięte lub uwięzione obszary części. Wyświetlaj lub ukrywaj różne fragmenty części w zależności od tego, czy są one podcięte lub uwięzione, czy nie.
Używaj narzędzia Powierzchnie zamknięcia stykowego, aby zamknąć otwarte obszary formowania w części w celu przecięcia bloku narzędzi na dwie części. Naucz się identyfikować otwarte obszary formowania w części. Używaj narzędzia Powierzchnie zamknięcia stykowego do zamykania otwartych obszarów formowania. Dowiedz się, kiedy są wymagane powierzchnie zamknięcia stykowego.
Twórz powierzchnie neutralne za pomocą linii neutralnych, oddzielając ściany gniazda formy od ścian rdzenia za pomocą narzędzia powierzchni neutralnych. Twórz powierzchnie neutralne przy linii neutralnej, które są prostopadłe do kierunku otwierania. Poznaj opcje powierzchni neutralnej.
Użyj polecenia Oprzyrządowanie formy do utworzenia powierzchni blokujących wokół obwodu powierzchni neutralnych, co pozwoli stworzyć oprzyrządowanie formy. Zapisz obiekty formy i utwórz złożenia form. Utwórz pliki złożeń dla formy na podstawie plików części. Utwórz widok rozstrzelony złożenia formy. Utwórz powierzchnie blokujące w formach, używając polecenia Oprzyrządowanie formy.
Utwórz rdzeń boczny z pochyleniem na podstawie szkiców w formach z uwięzionymi obszarami formowania. Użyj paska zamrażania operacji, aby wykluczyć operacje z przebudowy. Utwórz rdzenie boczne w formach. Wyklucz operacje z przebudowy.
Za pomocą tego narzędzia można znaleźć różnice między dwiema tabelami listy materiałów (LM). Różnice dotyczą zmian ilości, numeru części itp. Znajdź różnice między podobnymi LM. Skonfiguruj opcje narzędzia Porównaj LM. Zinterpretuj wynik użycia narzędzia Porównaj LM, aby zidentyfikować różnice między LM.
Porównaj geometrię dwóch części, aby znaleźć różnice w ścianach i objętościach. Jest to szczególnie użyteczne w przypadku porównań względem importowanej geometrii. Znajdź różnice w geometriach podobnych części. Znajdź różnice w objętościach podobnych części.
Określ, zidentyfikuj i zlokalizuj operacje w oparciu o kryteria wyboru, aby można było zmodyfikować wszystkie operacje, uprościć model poprzez wygaszenie operacji oraz utworzyć uproszczoną konfigurację. Zlokalizuj i zidentyfikuj operacje na podstawie podanych kryteriów. Zmodyfikuj wybrane operacje w ramach jednego działania. Utwórz uproszczoną konfigurację.
Sprawdź geometrię pod kątem ostrych krawędzi, wąskich ścian, braku ciągłości itd. Pozwala to rozwiązać ewentualne problemy przed sfinalizowaniem projektu. Sprawdź model pod kątem nieistotnej geometrii, wąskich ścian, ostrych krawędzi i nieciągłej geometrii. Określ kryteria wyszukiwania.
Wybierz operacje lub elementy określonego typu, aby można było nad nimi pracować w ramach jednego działania. Działania obejmują zmiany wyglądu, zmiany stanu wygaszenia itd. Wybierz elementy zbiorczo według typu operacji. Poznaj opcje i kryteria wyszukiwania dostępne w narzędziu Zaawansowane narzędzie wyboru.
Sprawdź, czy model jest symetryczny. Jest to przydatne przy rozdzielaniu części na najmniejsze symetryczne obiekty na potrzeby analizy symulacji. Oceń model pod względem symetrii. Poznaj opcje i wyniki w narzędziu Sprawdzenie symetrii. Podziel część na najmniejsze symetryczne obiekty do wykorzystania w analizie symulacji.
Wykorzystaj funkcje okienka zadań Costing i karty CostingManager do analizy kosztów wytworzenia części arkusza blachy. Używaj okienka zadań Costing do oceny kosztów materiałów. Dowiedz się, jak dostosować opcje materiału dla materiału i rozmiaru materiału wyjściowego. Używaj menedżera kosztów CostingManager do oceny kosztów wytworzenia. Dowiedz się, jak dostosować wartości kosztów do potrzeb produkcji. Poznaj wartości wyświetlane w polu Szacowany koszt na część. Generuj raporty z analizy kosztów.
Użyj narzędzi powierzchni do utworzenia złożonych łączeń w punktach przecięcia powierzchni. Narzędzia wykorzystywane w tym module to m.in. Przytnij powierzchnie, Powierzchnia wyciągnięta po profilach i Wypełnienie powierzchni. Przytnij powierzchnie za pomocą szkicu jako elementu przycięcia. Utwórz łączenie między powierzchniami za pomocą powierzchni wyciągniętej po profilach. Wypełnij obszar, który jest w całości otoczony powierzchniami, za pomocą narzędzia Wypełnienie powierzchni.
Zlokalizuj i zdiagnozuj problemy w geometrii zaimportowanej z innych programów CAD. Następnie użyj narzędzi powierzchni do naprawy uszkodzonej geometrii. Zdiagnozuj problemy w modelu za pomocą opcji weryfikacji przy przebudowie, diagnostyki importu i sprawdzania elementu. Napraw uszkodzone ściany za pomocą narzędzia diagnostyki importu. Usuń uszkodzone ściany i użyj różnych narzędzi powierzchni do odtworzenia geometrii. Wyświetl krzywiznę i sprawdź minimalny promień krzywizny. Usuń i zastąp zaokrąglenia, aby utworzyć bardziej gładkie łączenia. Wydłuż, przytnij i połącz powierzchnie.
Zaimportuj części do SOLIDWORKS, a następnie użyj operacji rozcięcia w celu utworzenia cienkich wycięć w geometrii arkusza blachy pomiędzy przylegającymi odgięciami. Wstaw zgięcia w celu przekonwertowania modelu na część arkusza blachy, co pozwoli spłaszczyć i dalej edytować część. Importuj inne typy plików do SOLIDWORKS. Używaj operacji rozcięcia do tworzenia cienkich wycięć. Dodawaj zgięcia do części w celu konwersji części na arkusz blachy.
