Utwórz odgięcie wyciągnięte po ścieżce za pomocą szkiców profilu i ścieżki. Utwórz szkice profilu i ścieżki dla odgięcia wyciągniętego po ścieżce. Użyj operacji odgięcia wyciągniętego po ścieżce aby utworzyć odgięcie wyciągnięte po ścieżce. Zdefiniuj parametry arkusza blachy w obrębie karty Odgięcie wyciągnięte po ścieżce.
Twórz zaokrąglenia ścian w celu zmodyfikowania i naprawienia importowanej geometrii. Definiuj rozmiar i kształt zaokrąglenia przy użyciu wybranych ścian i krawędzi zamiast stałej wartości promienia. Używaj opcji takich, jak Krzywizna ciągła, Stała szerokość, Styczne rozejście się i Linie graniczne w celu zdefiniowania zaokrąglenia ściany. Modyfikuj importowaną geometrię za pomocą zaokrąglenia ściany. Zapewniaj ciągłość krzywizny ze ścianami przylegającymi do zaokrąglenia. Ustawiaj stałą długość cięciwy zaokrąglenia. Definiuj krawędź zatrzymania lub linię graniczną dla zaokrąglenia ściany.
Użyj narzędzi powierzchni do utworzenia złożonych łączeń w punktach przecięcia powierzchni. Narzędzia wykorzystywane w tym module to m.in. Przytnij powierzchnie, Powierzchnia wyciągnięta po profilach i Wypełnienie powierzchni. Przytnij powierzchnie za pomocą szkicu jako elementu przycięcia. Utwórz łączenie między powierzchniami za pomocą powierzchni wyciągniętej po profilach. Wypełnij obszar, który jest w całości otoczony powierzchniami, za pomocą narzędzia Wypełnienie powierzchni.
Twórz krzywe 2D lub 3D zdefiniowane przez równania matematyczne. Krzywa może być jawna, gdy y jest funkcją x, lub parametryczna, gdy x, y i z są funkcjami t. Twórz splajny 3D za pomocą parametrycznego równania matematycznego. Twórz operacje wyciągnięcia po ścieżce za pomocą jednego splajnu 3D jako ścieżki i drugiego jako krzywej prowadzącej.
Naucz się używać układu siatki, który jest geometrią odniesienia do typu, aby odzwierciedlić szkielet członów konstrukcyjnych. Dowiedz się, jak utworzyć układ siatki, aby odzwierciedlić linie środkowe członów konstrukcyjnych.
Wyszukuj, kontroluj i wyświetlaj istniejące raporty utworzone przez SolidWorks Utilities. Naucz się eksportować raporty do aktówki i je usuwać. Wyszukuj, kontroluj i wyświetlaj raporty SolidWorks Utilities. Eksportuj i usuwaj raporty.
Dodaj uskok do istniejącego odgięcia. Uskok dodaje materiał do części arkusza blachy poprzez utworzenie dwóch zgięć z naszkicowanej linii. Operacja odbicia lustrzanego dodaje symetrię do projektów arkusza blachy. Dodaj uskok do istniejącego odgięcia. Wprowadź symetrię do projektów arkusza blachy. Ustaw uskok.
Wykorzystaj funkcje okienka zadań Costing i karty CostingManager do analizy kosztów wytworzenia części arkusza blachy. Używaj okienka zadań Costing do oceny kosztów materiałów. Dowiedz się, jak dostosować opcje materiału dla materiału i rozmiaru materiału wyjściowego. Używaj menedżera kosztów CostingManager do oceny kosztów wytworzenia. Dowiedz się, jak dostosować wartości kosztów do potrzeb produkcji. Poznaj wartości wyświetlane w polu Szacowany koszt na część. Generuj raporty z analizy kosztów.
Użyj narzędzia Podziel trasę, aby dodać punkty złącza do istniejących tras. Utwórz geometrię w punkcie złącza, aby zorientować łącznik w linii. Użyj narzędzia Podziel trasę, aby dodać punkt złącza do istniejącej trasy. Utwórz geometrię 3D w punkcie złącza. Użyj geometrii 3D do zorientowania łącznika w linii.
Utwórz listę elementów ciętych, aby uporządkować obiekty w części konstrukcji spawanej. Dodaj dostosowane właściwości do komponentów konstrukcji spawanej, aby właściwości te znalazły się na liście elementów ciętych. Lista elementów ciętych — podobnie jak LM w złożeniu — zawiera szczegóły dotyczące członów konstrukcji spawanej. Utwórz i edytuj listę elementów ciętych. Edytuj dostosowane właściwości. Edytuj materiał obiektów w części konstrukcji spawanej.
Sprawdź, czy istnieje odpowiednie pochylenie w części do formowania. Bez właściwego pochylenia część może nie opuścić formy. Oceń pochylenie na części formowanej. Przeanalizuj różne klasy pochylonych ścian.
Gdy krawędzie części znajdują się zbyt blisko i nie można poprawnie utworzyć zaokrąglenia, często pomocne jest wykorzystanie osobnych obiektów bryłowych. Podziel operacje na osobne obiekty bryłowe. Zastosuj zaokrąglenia do pojedynczych obiektów. Użyj polecenia Połącz, aby z powrotem dodać obiekty do siebie. Zastosuj dodatkowe zaokrąglenie do części, aby ukończyć model.
Twórz i modyfikuj splajny za pomocą punktów splajnu, relacji, wieloboków kontroli i uchwytów splajnu. Splajny mogą mieć wiele punktów splajnu i muszą mieć co najmniej dwa takie punkty. Twórz szkice ze splajnami. Edytuj liczbę punktów splajnu. Modyfikuj kształt splajnów za pomocą relacji, wieloboków kontroli i uchwytów splajnu.
Modeluj części w kontekście złożenia za pomocą odniesień do innych komponentów. Intencja projektu dla nowych części (rozmiary operacji, umieszczenie komponentów w złożeniu itp.) będzie pochodzić z innych komponentów w złożeniu. Buduj wirtualne części w kontekście złożenia poprzez wykorzystanie technik modelowania złożenia od góry w dół. Twórz operacje w kontekście złożenia, używając odniesień geometrii w częściach wiążących. Poznaj wiązania ustalone i odniesienia zewnętrzne. Naucz się identyfikować odniesienia zewnętrzne w drzewie operacji FeatureManager.
Zastosuj opcje do zaokrągleń o stałym promieniu w celu zmodyfikowania przylegających operacji, ścian i krawędzi. Użyj opcji kontrolowania geometrii w zaokrągleniu o stałym promieniu. Zachowaj lub wyeliminuj operacje zawarte w obszarze zaokrąglenia. Ustaw typ przejścia w celu określenia sposobu zachowania zaokrągleń, kiedy są większe od dostępnego miejsca. Wygładź narożniki, w których schodzą się krawędzie dwóch zaokrągleń.
Utwórz rdzeń boczny z pochyleniem na podstawie szkiców w formach z uwięzionymi obszarami formowania. Użyj paska zamrażania operacji, aby wykluczyć operacje z przebudowy. Utwórz rdzenie boczne w formach. Wyklucz operacje z przebudowy.
Sprawdź geometrię pod kątem ostrych krawędzi, wąskich ścian, braku ciągłości itd. Pozwala to rozwiązać ewentualne problemy przed sfinalizowaniem projektu. Sprawdź model pod kątem nieistotnej geometrii, wąskich ścian, ostrych krawędzi i nieciągłej geometrii. Określ kryteria wyszukiwania.
Kopiuj i wyprowadzaj szkice, aby użyć oryginalnego szkicu więcej niż raz. Skopiowany szkic nie jest związany z oryginalnym, natomiast szkic wyprowadzony zmienia się, gdy zmianie ulega szkic oryginalny. Utwórz wyprowadzony szkic, który zachowa kształt szkicu oryginalnego. Skopiuj szkic. Zmodyfikuj położenie i wymiary szkicu. Utwórz wyciągnięcie po profilach przez trzy szkice profili.
Twórz spoiny pachwinowe i ściegi spoin w części. Poznaj zalety obu operacji i różnice między nimi. Dowiedz się, kiedy używać tych rodzajów spoin. Naucz się tworzyć spoiny pachwinowe i ściegi spoin. Poznaj zalety i wady obu operacji i dowiedz się, kiedy je stosować. Naucz się używać spoin przerywanych i przestawnych.
Sprawdź, czy model jest symetryczny. Jest to przydatne przy rozdzielaniu części na najmniejsze symetryczne obiekty na potrzeby analizy symulacji. Oceń model pod względem symetrii. Poznaj opcje i wyniki w narzędziu Sprawdzenie symetrii. Podziel część na najmniejsze symetryczne obiekty do wykorzystania w analizie symulacji.
Poznaj operację „Odgięcie dookolne”, w tym szkicowanie profilu, wybór krawędzi i inne przydatne opcje. Utwórz odgięcie dookolne. Poznaj i opanuj różne opcje odgięcia dookolnego.
Dodawaj każdy z sześciu typów wiązań mechanicznych w celu kontrolowania stopni swobody komponentów przy projektowaniu mechanizmów. Powiąż walec, płaszczyznę lub punkt z szeregiem stycznych ścian za pomocą wiązania popychacza krzywki. Ogranicz ruch obrotowy między dwoma komponentami wiązaniem zawiasu. Przenieś jeden komponent liniowo, aby przenieść inny obrotowo za pomocą wiązania mechanizmu zębatkowego. Dodaj relację skoku między obrotem jednego komponentu a translacją drugiego za pomocą wiązania śrubowego. Obróć dwa komponenty względem siebie za pomocą wiązania kół zębatych lub wiązania połączenia uniwersalnego.
Twórz podstawowe, wyrównane, odsunięte i częściowe lub półprzekrojowe widoki obejmujące zakres i właściwości zaawansowane. Dodawaj różne typy widoków przekroju do rysunku. Definiuj właściwości widoku przekroju. Modyfikuj widoki przekroju.
Wstawiaj do istniejących widoków rysunków adnotacje, w tym dostosowane notatki, tolerancje położenia i kształtu oraz bloki. Twórz adnotacje i symbole. Twórz bloki na podstawie geometrii i notatek. Zapisuj bloki w pliku. Wstawiaj bloki do rysunku.
