Użyj operacji swobodnego formowania do utworzenia operacji organicznej poprzez dostosowanie kształtów ściany na zewnątrz i do wewnątrz. Zmodyfikuj ściany za pomocą krzywych kontroli i punktów kontrolnych w celu utworzenia projektu krzywoliniowego. Użyj operacji swobodnego formowania, aby utworzyć kształt sprawiający wrażenie organicznego. Utwórz krzywe kontroli i punkty kontrolne. Zdeformuj ścianę za pomocą krzywych kontroli, punktów kontrolnych oraz triady. Edytuj szkic tak, aby siatka swobodna przypominała kształtem ścianę do zdeformowania.
Zastosuj opcje do zaokrągleń o stałym promieniu w celu zmodyfikowania przylegających operacji, ścian i krawędzi. Użyj opcji kontrolowania geometrii w zaokrągleniu o stałym promieniu. Zachowaj lub wyeliminuj operacje zawarte w obszarze zaokrąglenia. Ustaw typ przejścia w celu określenia sposobu zachowania zaokrągleń, kiedy są większe od dostępnego miejsca. Wygładź narożniki, w których schodzą się krawędzie dwóch zaokrągleń.
Twórz zaokrąglenia ścian w celu zmodyfikowania i naprawienia importowanej geometrii. Definiuj rozmiar i kształt zaokrąglenia przy użyciu wybranych ścian i krawędzi zamiast stałej wartości promienia. Używaj opcji takich, jak Krzywizna ciągła, Stała szerokość, Styczne rozejście się i Linie graniczne w celu zdefiniowania zaokrąglenia ściany. Modyfikuj importowaną geometrię za pomocą zaokrąglenia ściany. Zapewniaj ciągłość krzywizny ze ścianami przylegającymi do zaokrąglenia. Ustawiaj stałą długość cięciwy zaokrąglenia. Definiuj krawędź zatrzymania lub linię graniczną dla zaokrąglenia ściany.
Utwórz operację przecięcia w celu odzwierciedlenia płynu w butelce. Następnie użyj narzędzia właściwości masy do określenia objętości utworzonej operacji. Utwórz konfigurację w celu odzwierciedlenia płynu w butelce. Utwórz płaszczyznę odniesienia w celu odzwierciedlenia poziomu napełnienia butelki. Użyj operacji przecięcia w celu utworzenia modelu płynu w butelce. Użyj właściwości masy, aby określić objętość obiektu bryłowego.
Użyj technik obróbki powierzchni do utworzenia dostosowanych łączeń, jeśli zaokrąglenia przynoszą niepożądane wyniki. Usuń zbędne ściany z modelu za pomocą polecenia Usuń ścianę. Użyj krzywizn ściany i szkiców do utworzenia granic przycinających. Przytnij ściany w celu utworzenia czystej granicy dla łączenia. Użyj polecenia Wypełnienie powierzchni, aby utworzyć powierzchnię styczną do wszystkich przylegających ścian. Użyj polecenia Połącz powierzchnie, aby połączyć obiekty powierzchniowe w modelu. Użyj polecenia Pogrubienie, aby przekształcić powierzchnie w geometrię bryłową.
Eksportuj obiekty arkusza blachy do plików .dxf lub .dwg. Badaj i edytuj części w oknie Porządkowanie DXF/DWG. Eksportuj obiekty arkusza blachy do plików .dxf lub .dwg. Badaj i edytuj części w oknie Porządkowanie DXF/DWG.
Poznaj właściwości charakterystyczne dla arkusza blachy. Używaj operacji arkusza blachy do sterowania grubością arkusza blachy, naddatkami materiału i opcjami automatycznego podcięcia. Używaj operacji arkusza blachy do sterowania właściwościami arkusza blachy. Używaj tabeli grubości do sterowania grubością arkusza blachy. Poznaj 5 opcji sterowania naddatkiem materiału i naucz się z nich korzystać. Używaj operacji automatycznego podcięcia do sterowania typem i lokalizacją podcięć.
Poznaj zastosowanie uchwytów do tworzenia tras. Wyznacz trasę za pomocą istniejących uchwytów i dodaj nowe uchwyty podczas tworzenia nowej trasy. Wyznacz trasę za pomocą uchwytów istniejących w złożeniu. Dodaj nowe uchwyty z Biblioteki projektu podczas tworzenia nowej trasy. Użyj skrótów klawiaturowych, aby ustalić pozycję i orientację uchwytów.
Polecenie Lustro komponentów tworzy wersje przeciwnej strony — ale poza tym identyczne — części lub podzespołów. Określ, dla których komponentów ma zostać utworzone odbicie, a które mają zostać po prostu skopiowane (odbicia lustrzanego nie należy tworzyć w przypadku łączników). Geometria odbitego w lustrze komponentu zmieni się, tworząc wersję lustrzaną, nazywaną także wersją „przeciwnej strony”. Twórz odbicia lustrzane komponentów względem płaszczyzny złożenia. Twórz odbite w lustrze wersje części w złożeniu. Twórz wersje przeciwnej strony części.
Naucz się używać układu siatki, który jest geometrią odniesienia do typu, aby odzwierciedlić szkielet członów konstrukcyjnych. Dowiedz się, jak utworzyć układ siatki, aby odzwierciedlić linie środkowe członów konstrukcyjnych.
Twórz spoiny pachwinowe i ściegi spoin w części. Poznaj zalety obu operacji i różnice między nimi. Dowiedz się, kiedy używać tych rodzajów spoin. Naucz się tworzyć spoiny pachwinowe i ściegi spoin. Poznaj zalety i wady obu operacji i dowiedz się, kiedy je stosować. Naucz się używać spoin przerywanych i przestawnych.
Utwórz listę elementów ciętych, aby uporządkować obiekty w części konstrukcji spawanej. Dodaj dostosowane właściwości do komponentów konstrukcji spawanej, aby właściwości te znalazły się na liście elementów ciętych. Lista elementów ciętych — podobnie jak LM w złożeniu — zawiera szczegóły dotyczące członów konstrukcji spawanej. Utwórz i edytuj listę elementów ciętych. Edytuj dostosowane właściwości. Edytuj materiał obiektów w części konstrukcji spawanej.
Utwórz wycięcia w częściach arkusza blachy — zarówno złożonych, jak i spłaszczonych. Wykorzystaj opcje „Powiązanie grubości” i „Cięcie prostopadłe”. Przekonwertuj część na arkusz blachy i użyj szyku krzywych w celu wykonania wielokrotnych wycięć w stożku. Utwórz wycięcia w częściach arkusza blachy — zarówno złożonych, jak i spłaszczonych. Przekonwertuj część na arkusz blachy. Użyj szyku krzywych w celu wykonania wielokrotnych wycięć w stożku. Wykorzystaj opcje „Powiązanie grubości” i „Cięcie prostopadłe”.
Poznaj operację „Odgięcie dookolne”, w tym szkicowanie profilu, wybór krawędzi i inne przydatne opcje. Utwórz odgięcie dookolne. Poznaj i opanuj różne opcje odgięcia dookolnego.
Użyj powierzchni wyciągniętej, obróconej i wyciągniętej po ścieżce do utworzenia geometrii. Przytnij, wydłuż, połącz i pogrub powierzchnie w celu dokończenia modelu o cienkich ściankach. Wyciągnij szkic, aby utworzyć powierzchnię. Obróć szkic wokół osi, aby utworzyć powierzchnię. Przytnij powierzchnię za pomocą szkicu lub innej powierzchni jako narzędzia przycięcia. Wyciągnij po ścieżce otwarty profil wzdłuż ścieżki, aby utworzyć powierzchnię. Połącz wiele powierzchni w jeden obiekt za pomocą powierzchni połączonych. Pogrub obiekt powierzchniowy, aby utworzyć obiekt bryłowy.
Użyj narzędzia Podziel trasę, aby dodać punkty złącza do istniejących tras. Utwórz geometrię w punkcie złącza, aby zorientować łącznik w linii. Użyj narzędzia Podziel trasę, aby dodać punkt złącza do istniejącej trasy. Utwórz geometrię 3D w punkcie złącza. Użyj geometrii 3D do zorientowania łącznika w linii.
Ręcznie twórz trasy szkicowane w 3D za pomocą nachylonych prowadnic, linii, kolanek i polecenia scalania w przypadku, gdy narzędzie Automatyczna trasa jest nieskuteczne. Używaj nachylonych prowadnic, linii, kolanek i polecenia scalania, aby tworzyć szkice 3D. Używaj szkicu 3D, aby ręcznie utworzyć trasę.
Twórz złączki rurowe za pomocą Kreatora komponentów wyznaczania trasy. Twórz łączniki za pomocą Kreatora komponentów wyznaczania trasy. Wybieraj i twórz punkty C i punkty R. Używaj tabel konfiguracji do konfigurowania łączników. Zapisuj utworzone łączniki w Bibliotece projektu.
Wyszukuj, kontroluj i wyświetlaj istniejące raporty utworzone przez SolidWorks Utilities. Naucz się eksportować raporty do aktówki i je usuwać. Wyszukuj, kontroluj i wyświetlaj raporty SolidWorks Utilities. Eksportuj i usuwaj raporty.
Twórz podstawowe, wyrównane, odsunięte i częściowe lub półprzekrojowe widoki obejmujące zakres i właściwości zaawansowane. Dodawaj różne typy widoków przekroju do rysunku. Definiuj właściwości widoku przekroju. Modyfikuj widoki przekroju.
Wstawiaj do istniejących widoków rysunków adnotacje, w tym dostosowane notatki, tolerancje położenia i kształtu oraz bloki. Twórz adnotacje i symbole. Twórz bloki na podstawie geometrii i notatek. Zapisuj bloki w pliku. Wstawiaj bloki do rysunku.
Tryb przeglądania dużego projektu zapewnia większą wydajność i zaawansowane funkcje wizualne, ograniczając dostęp do szczegółów części i podzespołów składowych. Idealnie nadaje się do prezentacji wizualnych, zgrubnych pomiarów i widoków przekrojów. Otwórz złożenie w trybie przeglądania dużego projektu. Zapoznaj się z narzędziami i funkcjami dostępnymi w trybie przeglądania dużego projektu. Poznaj ograniczenia trybu przeglądania dużego projektu.
Dodawaj każdy z sześciu typów wiązań mechanicznych w celu kontrolowania stopni swobody komponentów przy projektowaniu mechanizmów. Powiąż walec, płaszczyznę lub punkt z szeregiem stycznych ścian za pomocą wiązania popychacza krzywki. Ogranicz ruch obrotowy między dwoma komponentami wiązaniem zawiasu. Przenieś jeden komponent liniowo, aby przenieść inny obrotowo za pomocą wiązania mechanizmu zębatkowego. Dodaj relację skoku między obrotem jednego komponentu a translacją drugiego za pomocą wiązania śrubowego. Obróć dwa komponenty względem siebie za pomocą wiązania kół zębatych lub wiązania połączenia uniwersalnego.
Operacja Seria otworów dodaje otwory do wielu komponentów w złożeniu. W odróżnieniu od standardowej operacji złożenia Seria otworów dodaje operacje na poziomie części do poszczególnych komponentów. Naucz się tworzyć operację Seria otworów w złożeniu. Naucz się tworzyć operację Seria otworów na podstawie istniejącej operacji otworu. Poznaj różnicę między operacją Seria otworów a standardową operacją złożenia.
