Utwórz operację przecięcia w celu odzwierciedlenia płynu w butelce. Następnie użyj narzędzia właściwości masy do określenia objętości utworzonej operacji. Utwórz konfigurację w celu odzwierciedlenia płynu w butelce. Utwórz płaszczyznę odniesienia w celu odzwierciedlenia poziomu napełnienia butelki. Użyj operacji przecięcia w celu utworzenia modelu płynu w butelce. Użyj właściwości masy, aby określić objętość obiektu bryłowego.
Użyj technik obróbki powierzchni do utworzenia dostosowanych łączeń, jeśli zaokrąglenia przynoszą niepożądane wyniki. Usuń zbędne ściany z modelu za pomocą polecenia Usuń ścianę. Użyj krzywizn ściany i szkiców do utworzenia granic przycinających. Przytnij ściany w celu utworzenia czystej granicy dla łączenia. Użyj polecenia Wypełnienie powierzchni, aby utworzyć powierzchnię styczną do wszystkich przylegających ścian. Użyj polecenia Połącz powierzchnie, aby połączyć obiekty powierzchniowe w modelu. Użyj polecenia Pogrubienie, aby przekształcić powierzchnie w geometrię bryłową.
Modeluj części w kontekście złożenia za pomocą odniesień do innych komponentów. Intencja projektu dla nowych części (rozmiary operacji, umieszczenie komponentów w złożeniu itp.) będzie pochodzić z innych komponentów w złożeniu. Buduj wirtualne części w kontekście złożenia poprzez wykorzystanie technik modelowania złożenia od góry w dół. Twórz operacje w kontekście złożenia, używając odniesień geometrii w częściach wiążących. Poznaj wiązania ustalone i odniesienia zewnętrzne. Naucz się identyfikować odniesienia zewnętrzne w drzewie operacji FeatureManager.
Polecenie Lustro komponentów tworzy wersje przeciwnej strony — ale poza tym identyczne — części lub podzespołów. Określ, dla których komponentów ma zostać utworzone odbicie, a które mają zostać po prostu skopiowane (odbicia lustrzanego nie należy tworzyć w przypadku łączników). Geometria odbitego w lustrze komponentu zmieni się, tworząc wersję lustrzaną, nazywaną także wersją „przeciwnej strony”. Twórz odbicia lustrzane komponentów względem płaszczyzny złożenia. Twórz odbite w lustrze wersje części w złożeniu. Twórz wersje przeciwnej strony części.
Utwórz listę elementów ciętych, aby uporządkować obiekty w części konstrukcji spawanej. Dodaj dostosowane właściwości do komponentów konstrukcji spawanej, aby właściwości te znalazły się na liście elementów ciętych. Lista elementów ciętych — podobnie jak LM w złożeniu — zawiera szczegóły dotyczące członów konstrukcji spawanej. Utwórz i edytuj listę elementów ciętych. Edytuj dostosowane właściwości. Edytuj materiał obiektów w części konstrukcji spawanej.
Utwórz ramę konstrukcji spawanej z szeregu szkiców układu. Środowisko konstrukcji spawanych wykorzystuje standardowe profile konstrukcji spawanych do definiowania typu członów konstrukcyjnych w konstrukcji spawanej. Człony tego samego typu i rozmiaru są tworzone w ramach jednej operacji. Utwórz ramę konstrukcji spawanej. Wstaw człony konstrukcyjne. Przenieś szkic profilu. Zmień wykończenia narożnika.
Użyj narzędzia Podziel trasę, aby dodać punkty złącza do istniejących tras. Utwórz geometrię w punkcie złącza, aby zorientować łącznik w linii. Użyj narzędzia Podziel trasę, aby dodać punkt złącza do istniejącej trasy. Utwórz geometrię 3D w punkcie złącza. Użyj geometrii 3D do zorientowania łącznika w linii.
Twórz złączki rurowe za pomocą Kreatora komponentów wyznaczania trasy. Twórz łączniki za pomocą Kreatora komponentów wyznaczania trasy. Wybieraj i twórz punkty C i punkty R. Używaj tabel konfiguracji do konfigurowania łączników. Zapisuj utworzone łączniki w Bibliotece projektu.
Wyszukuj, kontroluj i wyświetlaj istniejące raporty utworzone przez SolidWorks Utilities. Naucz się eksportować raporty do aktówki i je usuwać. Wyszukuj, kontroluj i wyświetlaj raporty SolidWorks Utilities. Eksportuj i usuwaj raporty.
Używaj różnych narzędzi form w celu przygotowania części do formowania wtryskowego, w tym skalowania, linii podziałowej, powierzchni neutralnej i powierzchni zamknięcia stykowego. Po przygotowaniu części tworzy się rdzeń i gniazdo. Naucz się identyfikować płaszczyznę neutralną. Twórz powierzchnie neutralne. Twórz powierzchnie zamknięcia stykowego. Naucz się tworzyć korpus, rdzeń i gniazdo formy.
Wstawiaj do istniejących widoków rysunków adnotacje, w tym dostosowane notatki, tolerancje położenia i kształtu oraz bloki. Twórz adnotacje i symbole. Twórz bloki na podstawie geometrii i notatek. Zapisuj bloki w pliku. Wstawiaj bloki do rysunku.
Tryb przeglądania dużego projektu zapewnia większą wydajność i zaawansowane funkcje wizualne, ograniczając dostęp do szczegółów części i podzespołów składowych. Idealnie nadaje się do prezentacji wizualnych, zgrubnych pomiarów i widoków przekrojów. Otwórz złożenie w trybie przeglądania dużego projektu. Zapoznaj się z narzędziami i funkcjami dostępnymi w trybie przeglądania dużego projektu. Poznaj ograniczenia trybu przeglądania dużego projektu.
Operacja Seria otworów dodaje otwory do wielu komponentów w złożeniu. W odróżnieniu od standardowej operacji złożenia Seria otworów dodaje operacje na poziomie części do poszczególnych komponentów. Naucz się tworzyć operację Seria otworów w złożeniu. Naucz się tworzyć operację Seria otworów na podstawie istniejącej operacji otworu. Poznaj różnicę między operacją Seria otworów a standardową operacją złożenia.
Utwórz rdzeń boczny z pochyleniem na podstawie szkiców w formach z uwięzionymi obszarami formowania. Użyj paska zamrażania operacji, aby wykluczyć operacje z przebudowy. Utwórz rdzenie boczne w formach. Wyklucz operacje z przebudowy.
Używaj poleceń widoku rysunku, które są charakterystyczne dla pracy z modelami złożeń obejmującymi widoki wyrwania przekroju, widoki pozycji alternatywnej i widoki rozstrzelone. Używaj właściwości widoku rysunku do przedstawiania konfiguracji złożenia. Twórz widoki wyrwania przekroju, aby wyświetlać wewnętrzne komponenty złożenia. Twórz widoki pozycji alternatywnej, wykorzystując istniejącą lub nową konfigurację. Twórz rozstrzelone widoki rysunku złożenia.
Twórz stany wyświetlania w celu sterowania widocznością i stylem wyświetlania komponentów. Stany wyświetlania można łączyć z konfiguracjami złożenia. Stany wyświetlania mogą sterować stanem ukrycia/widoczności, trybem wyświetlania, wyglądem i przezroczystością komponentów. Dodawaj stany wyświetlania do złożenia. Modyfikuj właściwości wizualne komponentów za pomocą stanów wyświetlania. Poznaj techniki wyboru komponentów. Używaj okienka wyświetlania. Otwieraj złożenia według określonej konfiguracji i określonego stanu wyświetlania. Łącz stany wyświetlania z konfiguracjami.
Przyglądając się przejściom między powierzchniami spiralnymi i przyległymi, można poznać trzy rodzaje ciągłości występujące w systemach CAD. Naucz się identyfikować ciągłość C0 (kontakt), C1 (styczność) i C2 (krzywizna).
SOLIDWORKS zawiera wiele narzędzi do oceny geometrii części. Dzięki analizie krzywizny krzywych i powierzchni części można ocenić jakość przejść pomiędzy operacjami i samymi powierzchniami. Dowiedz się, czym jest krzywizna. Wyświetlaj krzywiznę, aby użyć kolorów do oceny powierzchni modelu. Używaj załamań krzywizn, aby ocenić krzywe szkicu. Dowiedz się, jak wyświetlić minimalny promień i punkty przegięcia krzywej. Używaj pasków zebry do symulowania odbić na ścianach modelu. Dowiedz się, jak używać narzędzi oceny do rozpoznawania ciągłych warunków styczności i krzywizny.
Gdy wewnętrzne operacje wycięcia mają największe znaczenie w projekcie, można utworzyć operacje brył reprezentujące negatywną przestrzeń części. Po utworzeniu negatywnej przestrzeni można użyć polecenia Połącz, aby odjąć objętość od innego obiektu bryłowego. Użyj geometrii bryłowej reprezentującej przestrzeń wewnętrzną kolektora w celu utworzenia negatywnej przestrzeni części. Utwórz oddzielny obiekt bryłowy otaczający geometrię jako główny obiekt kolektora. Połącz obiekty bryłowe w części za pomocą operacji odejmowania.
Dowiedz się, jak wykorzystywać techniki modelowania, które pozwalają na efektywne przejście między projektowaniem części a tworzeniem gotowych odlewów. Utwórz motocyklową skrzynię biegów poprzez zaprojektowanie oprzyrządowania produkcyjnego dla części. Zacznij od zaprojektowania rdzenia, tj. przestrzeni negatywnej, w skrzyni biegów. Zaprojektuj szyk (lub ściany zewnętrzne) skrzyni biegów jako odrębny obiekt bryłowy. Zapisz obiekty oprzyrządowania jako nowe pliki części. Połącz obiekty bryłowe, odejmując rdzeń od szyku. Zastosuj operacje obróbki maszynowej w celu ukończenia modelu.
Twórz krzywe 2D lub 3D zdefiniowane przez równania matematyczne. Krzywa może być jawna, gdy y jest funkcją x, lub parametryczna, gdy x, y i z są funkcjami t. Twórz splajny 3D za pomocą parametrycznego równania matematycznego. Twórz operacje wyciągnięcia po ścieżce za pomocą jednego splajnu 3D jako ścieżki i drugiego jako krzywej prowadzącej.
Skonfiguruj opcje operacji wyciągnięcia po ścieżce, aby kontrolować orientację i skręcenie profilu wzdłuż ścieżki. Używaj załamań krzywizny, aby ocenić krzywiznę ścieżek i krzywych prowadzących. Kontroluj skręcenie profilu wzdłuż ścieżki wyciągnięcia po ścieżce.
Zastosuj zaokrąglenie naroża do wierzchołków, w których schodzą się co najmniej trzy krawędzie. Z użyciem zaokrągleń naroża można tworzyć wyraźniejsze łączenia na wierzchołkach. Dodaj wartości naroża do wierzchołków, w których schodzą się co najmniej trzy krawędzie.
Twórz i stosuj dostosowane szablony specyfikacji wyznaczania trasy, korzystając z menedżera Routing Library Manager. Określaj rozmiary i harmonogram segmentów rury. Wybieraj rury i kolanka z bazy danych instalacji z rur grubościennych i cienkościennych. Wstawiaj komponenty trasy z szablonu specyfikacji wyznaczania trasy.
