Korzystasz z przeglądarki sieci Web lub przeglądarki w wersji nieobsługiwanej przez tę stronę internetową! Oznacza to, że niektóre funkcje mogą nie działać zgodnie z oczekiwaniami.
Aby w pełni skorzystać z tej witryny, zastosuj lub uaktualnij/zainstaluj jedną z następujących przeglądarek
Operacja Seria otworów dodaje otwory do wielu komponentów w złożeniu. W odróżnieniu od standardowej operacji złożenia Seria otworów dodaje operacje na poziomie części do poszczególnych komponentów. Naucz się tworzyć operację Seria otworów w złożeniu. Naucz się tworzyć operację Seria otworów na podstawie istniejącej operacji otworu. Poznaj różnicę między operacją Seria otworów a standardową operacją złożenia.
Operacja złożenia Pas/Łańcuch łączy koła pasowe luźne, koła pasowe lub koła łańcuchowe w celu osiągnięcia zamierzonego obrotu kilku komponentów jednocześnie. Opcjonalnie można utworzyć część komponentu pasa lub łańcucha. Wybierz krawędzie kół pasowych i kół pasowych luźnych operacji złożenia pasa/łańcucha. Ustaw właściwości operacji złożenia pasa/łańcucha.
Polecenie Kopiuj z wiązaniami kopiuje istniejące komponenty wraz z ich wiązaniami. Dla nowych wiązań można wybierać nowe odniesienia, aby umożliwić zmianę umieszczenia. Używaj polecenia Kopiuj z wiązaniami do tworzenia nowych wystąpień komponentów wraz z ich wiązaniami. Dowiedz się, kiedy odniesienia wiązania dla skopiowanych wiązań są powtarzane. Dowiedz się, kiedy niektóre skopiowane wiązania wymagają nowych odniesień wiązania.
Zdefiniuj powiązane elementy i typy wiązań dla komponentów, których często używasz. Przy dodawaniu komponentu do złożenia pewne wiązania mogą zostać dodane automatycznie — dla ułatwienia. Zdefiniuj elementy wiązań i typy wiązań dla często używanych komponentów. Dodaj komponent z odniesieniem wiązania do złożenia. Wybierz konfigurację komponentu przeciąganego do złożenia.
Wyśrodkuj komponent względem dwóch ścian rowka za pomocą wiązania szerokości. Dodaj wiązanie szerokości, aby wyśrodkować komponent względem dwóch ścian innego komponentu. Poznaj stopnie swobody, które są ograniczane przez wiązanie szerokości.
Powiąż punkt lub wierzchołek komponentu ze ścieżką w złożeniu. Następnie kontroluj odchylenie w poziomie, nachylenie w pionie oraz przechył boczny komponentu w czasie jego ruchu wzdłuż ścieżki. Określ elementy dla wiązania ścieżki. Edytuj wiązanie ścieżki w celu kontrolowania odchylenia w poziomie, nachylenia w pionie oraz przechyłu bocznego komponentu.
Wiązanie złączki liniowej łączy translację jednego komponentu z translacją innego komponentu. Translacja przebiega wzdłuż osi zdefiniowanej względem początku układu współrzędnych złożenia lub komponentu odniesienia. Wybierz ściany i komponenty odniesienia w celu zdefiniowania wiązania złączki liniowej. Ustaw współczynnik ruchu jednego komponentu względem drugiego.
Dodawaj każdy z sześciu typów wiązań mechanicznych w celu kontrolowania stopni swobody komponentów przy projektowaniu mechanizmów. Powiąż walec, płaszczyznę lub punkt z szeregiem stycznych ścian za pomocą wiązania popychacza krzywki. Ogranicz ruch obrotowy między dwoma komponentami wiązaniem zawiasu. Przenieś jeden komponent liniowo, aby przenieść inny obrotowo za pomocą wiązania mechanizmu zębatkowego. Dodaj relację skoku między obrotem jednego komponentu a translacją drugiego za pomocą wiązania śrubowego. Obróć dwa komponenty względem siebie za pomocą wiązania kół zębatych lub wiązania połączenia uniwersalnego.
Używaj narzędzia wizualizacji złożenia do wyświetlania, sortowania i wybierania komponentów według właściwości. Naucz się nawigować po okienku wizualizacji złożenia w celu sortowania lub grupowania komponentów. Zmieniaj kolory komponentów w celu poprawienia wizualizacji w obszarze graficznym. Dodawaj kolumny dostosowane do okienka wizualizacji złożenia. Eksportuj informacje z okienka wizualizacji złożenia.
Zdefiniuj sensory do monitorowania określonych właściwości modelu i ostrzegania o wartościach poza zakresem. Dodaj sensor do monitorowania wartości właściwości. Skonfiguruj alert, aby otrzymywać powiadomienie, jeżeli wartość właściwości przekroczy dopuszczalne granice.
Tryb przeglądania dużego projektu zapewnia większą wydajność i zaawansowane funkcje wizualne, ograniczając dostęp do szczegółów części i podzespołów składowych. Idealnie nadaje się do prezentacji wizualnych, zgrubnych pomiarów i widoków przekrojów. Otwórz złożenie w trybie przeglądania dużego projektu. Zapoznaj się z narzędziami i funkcjami dostępnymi w trybie przeglądania dużego projektu. Poznaj ograniczenia trybu przeglądania dużego projektu.
Dodaj łączniki z biblioteki Toolbox do otworów kreatora otworów i wycięć cylindrycznych na wybranych ścianach lub w całym złożeniu. Dodaj sensor do monitorowania wartości właściwości. Skonfiguruj alert, aby otrzymywać powiadomienie, jeżeli wartość właściwości przekroczy dopuszczalne granice. Automatycznie dodawaj łączniki do złożenia. Edytuj ustawienia domyślnych łączników. Edytuj istniejące łączniki. Dodaj podkładki i nakrętki, aby zabezpieczyć łączniki.
Utwórz inteligentne komponenty przez wybranie komponentów i operacji w złożeniu definiującym. Następnie wstaw inteligentne komponenty do złożenia, aby dodać komponenty i utworzyć operacje. Utwórz inteligentne komponenty w złożeniu definiującym. Wstaw inteligentne komponenty do złożenia, aby utworzyć komponenty i operacje. Wybierz ściany odniesienia dla operacji inteligentnego komponentu.
Wybierz komponenty w zależności od ich położenia w stosunku do otoczek złożenia i ukryj, wygaś lub usuń wybrane komponenty. Wykorzystaj otoczki złożenia jako komponenty odniesienia, które są ignorowane przez listy materiałów i obliczenia właściwości masy. Konwertuj komponenty na otoczki złożenia. Wybieraj komponenty na podstawie ich pozycji względem otoczki złożenia. Ukrywaj lub pokazuj komponenty wybrane za pomocą otoczki złożenia.
Wstawiaj do złożenia operacje, które istnieją tylko w złożeniu, a nie w poszczególnych plikach części. Dodawaj operacje złożenia z Kreatora otworów. Twórz wycięcia operacji złożenia do użycia jako widok przekroju. Modyfikuj zakres operacji w celu określenia, których części dotyczy operacja złożenia.
Twórz odniesienia między częściami w złożeniu za pomocą odniesień zewnętrznych. Poznaj różnicę między odniesieniami zewnętrznymi w kontekście i poza kontekstem. Blokuj, odblokowuj i przerywaj odniesienia zewnętrzne, aby zatrzymać rozchodzenie się zmian projektowych.
Zastępuj jeden komponent innym w złożeniu. Zastępuj wybrane wystąpienia komponentu w złożeniu nową częścią. Opcjonalnie ponownie dołączaj wiązania, aby uprościć wstawianie komponentu zastępczego.
Utwórz pierwszą część dla fragmentu złożenia na potrzeby przykładowego egzaminu certyfikacyjnego SOLIDWORKS Professional. Utwórz część dla złożenia za pomocą widoków i wymiarów na rysunku. Uzyskaj środek masy części na podstawie układu współrzędnych odniesienia.
Naucz się dodawać kolejne komponenty do złożenia na potrzeby przykładowego egzaminu certyfikacyjnego SOLIDWORKS Professional. Pobieraj komponenty i wstawiaj je do złożenia. Dodawaj wiązania w celu ustawienia komponentów. Przenoś komponenty za pomocą wykrywania kolizji. Naucz się mierzyć kąt pomiędzy dwiema krawędziami.
Możliwość włączenia plików SOLIDWORKS Composer do dokumentu Word lub PDF daje większą elastyczność w udostępnianiu informacji producentom i monterom. Nawet jeśli użytkownik nie ma programu SOLIDWORKS Composer zainstalowanego na swoim komputerze, włączenie pliku SMG do dokumentu programu Word lub pliku PDF może być sposobem na efektywną komunikację przy użyciu plików Composer. W tej lekcji zobaczysz, w jaki sposób połączyć plik SOLIDWORKS Composer z dokumentem programu Word i plikiem PDF, a także jak umieścić różne konfiguracje w tym samym dokumencie.
Wstawiaj do istniejących widoków rysunków adnotacje, w tym dostosowane notatki, tolerancje położenia i kształtu oraz bloki. Twórz adnotacje i symbole. Twórz bloki na podstawie geometrii i notatek. Zapisuj bloki w pliku. Wstawiaj bloki do rysunku.
Wstawiaj i modyfikuj wymiary w istniejących widokach rysunków. Importuj wymiary z modelu, twórz dostosowane wymiary zależne i przenoś wymiary między widokami. Wstawiaj i modyfikuj wymiary sterujące. Twórz wymiary zależne. Edytuj właściwości wymiaru.
Twórz podstawowe, wyrównane, odsunięte i częściowe lub półprzekrojowe widoki obejmujące zakres i właściwości zaawansowane. Dodawaj różne typy widoków przekroju do rysunku. Definiuj właściwości widoku przekroju. Modyfikuj widoki przekroju.
Twórz formaty i szablony arkuszy. Formaty arkuszy określają wygląd arkusza rysunku, w tym rozmiar arkusza, blok tytułowy itd. Szablon rysunku jest punktem wyjścia dla wszystkich rysunków, obejmującym właściwości rysunku, wstępnie zdefiniowane widoki itd. Poznaj różnicę między formatem arkusza a szablonem rysunku. Twórz dostosowane szablony rysunku. Dostosowuj i zapisuj standardowe formaty arkusza. Wstawiaj obiekty OLE, na przykład logo, do formatu arkusza. Łącz adnotacje z dostosowanymi właściwościami rysunku lub modelu z odniesieniem na rysunku.