Bloki grupują elementy szkicu i wymiary razem, aby wspólnie przemieszczały się w szkicu. W połączeniu ze szkicem układu pozwalają przejść bezpośrednio od szkicu złożenia do pełnego złożenia. Utwórz, wyedytuj i zapisz bloki. Utwórz szkic układu złożenia za pomocą bloków. Zbuduj komponenty złożenia na bazie istniejących bloków.
Use the edit definition command to modify contouring (finish) operations. Review contour operation parameters. Review side parameters settings. Review feeds and speeds tab.
Use the Edit Definition command to modify contouring operation leadin and leadout parameters. Modify leadin type. Modify leadin amount and overlap. Modify arc radius and arc angle.
Use Interactive Feature Regognition (IFR) to manually create a machinable feature. Create a corner slot feature using the 2.5 axis feature command. Review geometry selection options to define the feature. Set the feature end condition. Modify the machining strategy for the feature.
Use the Combine Operations and Link Operation commands to combine like operation types. Combine operations for all like rough and contour mill operations. Drag and drop a hole feature from one center drill operation to a like center drill operation. Link like contour mill operations between two different setups.
Use the New Contain Area command on an operation to restrict toolpaths to a specific area. Copy the face mill operation containing the avoid areas and delete the avoid areas from the copy. Create contain areas on the copied face mill operation using the 2D sketches in the part. Generate a toolpath for the copied face mill operation. Examine the contain areas of the face mill operation.
Twórz i stosuj dostosowane szablony specyfikacji wyznaczania trasy, korzystając z menedżera Routing Library Manager. Określaj rozmiary i harmonogram segmentów rury. Wybieraj rury i kolanka z bazy danych instalacji z rur grubościennych i cienkościennych. Wstawiaj komponenty trasy z szablonu specyfikacji wyznaczania trasy.
Edytuj trasę instalacji z rur grubościennych w stosunku do geometrii rury grubościennej (albo linia środkowa, albo powierzchnia zewnętrzna). Do rur grubościennych można również dodać osłony. Utwórz trasę względem istniejącej powierzchni. Dodaj osłony do rur grubościennych. Zmień miejsca przypisania wymiarów względem rury grubościennej (linia środkowa lub powierzchnia zewnętrzna).
Zastosuj zaokrąglenie naroża do wierzchołków, w których schodzą się co najmniej trzy krawędzie. Z użyciem zaokrągleń naroża można tworzyć wyraźniejsze łączenia na wierzchołkach. Dodaj wartości naroża do wierzchołków, w których schodzą się co najmniej trzy krawędzie.
Skonfiguruj opcje operacji wyciągnięcia po ścieżce, aby kontrolować orientację i skręcenie profilu wzdłuż ścieżki. Używaj załamań krzywizny, aby ocenić krzywiznę ścieżek i krzywych prowadzących. Kontroluj skręcenie profilu wzdłuż ścieżki wyciągnięcia po ścieżce.
Twórz krzywe 2D lub 3D zdefiniowane przez równania matematyczne. Krzywa może być jawna, gdy y jest funkcją x, lub parametryczna, gdy x, y i z są funkcjami t. Twórz splajny 3D za pomocą parametrycznego równania matematycznego. Twórz operacje wyciągnięcia po ścieżce za pomocą jednego splajnu 3D jako ścieżki i drugiego jako krzywej prowadzącej.
Dowiedz się, jak wykorzystywać techniki modelowania, które pozwalają na efektywne przejście między projektowaniem części a tworzeniem gotowych odlewów. Utwórz motocyklową skrzynię biegów poprzez zaprojektowanie oprzyrządowania produkcyjnego dla części. Zacznij od zaprojektowania rdzenia, tj. przestrzeni negatywnej, w skrzyni biegów. Zaprojektuj szyk (lub ściany zewnętrzne) skrzyni biegów jako odrębny obiekt bryłowy. Zapisz obiekty oprzyrządowania jako nowe pliki części. Połącz obiekty bryłowe, odejmując rdzeń od szyku. Zastosuj operacje obróbki maszynowej w celu ukończenia modelu.
Gdy wewnętrzne operacje wycięcia mają największe znaczenie w projekcie, można utworzyć operacje brył reprezentujące negatywną przestrzeń części. Po utworzeniu negatywnej przestrzeni można użyć polecenia Połącz, aby odjąć objętość od innego obiektu bryłowego. Użyj geometrii bryłowej reprezentującej przestrzeń wewnętrzną kolektora w celu utworzenia negatywnej przestrzeni części. Utwórz oddzielny obiekt bryłowy otaczający geometrię jako główny obiekt kolektora. Połącz obiekty bryłowe w części za pomocą operacji odejmowania.
SOLIDWORKS zawiera wiele narzędzi do oceny geometrii części. Dzięki analizie krzywizny krzywych i powierzchni części można ocenić jakość przejść pomiędzy operacjami i samymi powierzchniami. Dowiedz się, czym jest krzywizna. Wyświetlaj krzywiznę, aby użyć kolorów do oceny powierzchni modelu. Używaj załamań krzywizn, aby ocenić krzywe szkicu. Dowiedz się, jak wyświetlić minimalny promień i punkty przegięcia krzywej. Używaj pasków zebry do symulowania odbić na ścianach modelu. Dowiedz się, jak używać narzędzi oceny do rozpoznawania ciągłych warunków styczności i krzywizny.
Przyglądając się przejściom między powierzchniami spiralnymi i przyległymi, można poznać trzy rodzaje ciągłości występujące w systemach CAD. Naucz się identyfikować ciągłość C0 (kontakt), C1 (styczność) i C2 (krzywizna).
Twórz stany wyświetlania w celu sterowania widocznością i stylem wyświetlania komponentów. Stany wyświetlania można łączyć z konfiguracjami złożenia. Stany wyświetlania mogą sterować stanem ukrycia/widoczności, trybem wyświetlania, wyglądem i przezroczystością komponentów. Dodawaj stany wyświetlania do złożenia. Modyfikuj właściwości wizualne komponentów za pomocą stanów wyświetlania. Poznaj techniki wyboru komponentów. Używaj okienka wyświetlania. Otwieraj złożenia według określonej konfiguracji i określonego stanu wyświetlania. Łącz stany wyświetlania z konfiguracjami.
Wiązania inteligentne można wykorzystać do automatyzacji wiązań podczas dodawania komponentu do złożenia, jak również do wiązania istniejących komponentów. Na podstawie geometrii określonej dla wiązania inteligentnego można tworzyć różne relacje wiązań. Automatyzuj wiązania podczas dodawania komponentu do złożenia. Używaj inteligentnych wiązań do wiązania istniejących komponentów. Używaj inteligentnych wiązań z krawędziami kołowymi do generowania wielu wiązań jednocześnie.
Stosuj kolor, materiał lub wyglądy tekstury do komponentów, operacji części albo ścian w złożeniu. Kontroluj sposób rozchodzenia się tych wyglądów przez model. Wyglądy stosowane na poziomie komponentu złożenia nie mają wpływu na pojedynczy plik części. Stosuj wyglądy do kilku komponentów w złożeniu. Stosuj wyglądy materiału i zmień sposób ich wyświetlania. Poznaj hierarchię stosowania wyglądu w złożeniu.
Używaj trybu wielokrotnych wiązań w poleceniu Wiązanie jako skrótu do tworzenia wielu relacji wiązań z jednym wspólnym odniesieniem. Twórz wiele wiązań ze wspólnym odniesieniem za pomocą trybu wielokrotnych wiązań. Przełączaj wyrównanie wiązań. Poznaj różne techniki edycji operacji wiązań.
Użyj wiązań limitu, aby ograniczyć ruch komponentów w określonym zakresie wartości liniowych lub kątowych. Dodaj wiązania wspólne i wiązania limitu, aby ograniczyć stopnie swobody komponentu. Ustaw początkową, minimalną i maksymalną wartość dla wiązania limitu.
Powiąż dwa podobne elementy (punkty, krawędzie, ściany itp.) tak, aby były symetryczne względem płaszczyzny lub ściany planarnej. Wiązanie symetryczne nie wymusza symetryczności komponentów, a jedynie wybranych elementów. Poznaj dopuszczalne wybory w przypadku wiązania symetrycznego. Powiąż dwie ściany planarne tak, aby były symetryczne względem płaszczyzny odniesienia.
Używaj zmiennych globalnych i równań w złożeniach w celu kontrolowania wymiarów komponentów lub wartości wiązań. Określaj nazwy wymiarów. Definiuj zmienne globalne. Dodawaj równania, które wiążą wartości wymiarów jednego komponentu z wartościami innego komponentu.
Edytuj wartości odległości, kąta i wiązań limitu. Dodawaj wiązania odległości i kąta według specyfikacji podanych w tabeli rysunku. Edytuj wartości utworzonych wiązań odległości i kąta.
Używaj technik projektowych modelowania złożenia od dołu w górę i od góry w dół do wstawiania i modyfikowania komponentów w złożeniu. Wstawiaj komponenty do złożenia metodą od dołu w górę. Modyfikuj komponenty metodą od góry w dół. Twórz nowe komponenty metodą od góry w dół.
