Używaj opcji Zależności dynamiczne przy przenoszeniu komponentów, aby umożliwić realistyczną interakcję między komponentami złożenia. Zależności dynamiczne identyfikują kolizje pomiędzy ścianami i pozwalają komponentom na wzajemne popychanie w momencie kontaktu. Poznaj opcje w poleceniu Przenieś komponent. Używaj opcji Zależności dynamiczne, aby symulować interakcję między przenoszonymi komponentami. Poznaj ograniczenia stosowania opcji Zależności dynamiczne w porównaniu do badania ruchu. Dowiedz się, jak rozwiązywać problemy przy użyciu opcji zależności dynamicznych.
Użyj operacji swobodnego formowania do utworzenia operacji organicznej poprzez dostosowanie kształtów ściany na zewnątrz i do wewnątrz. Zmodyfikuj ściany za pomocą krzywych kontroli i punktów kontrolnych w celu utworzenia projektu krzywoliniowego. Użyj operacji swobodnego formowania, aby utworzyć kształt sprawiający wrażenie organicznego. Utwórz krzywe kontroli i punkty kontrolne. Zdeformuj ścianę za pomocą krzywych kontroli, punktów kontrolnych oraz triady. Edytuj szkic tak, aby siatka swobodna przypominała kształtem ścianę do zdeformowania.
Zastosuj opcje do zaokrągleń o stałym promieniu w celu zmodyfikowania przylegających operacji, ścian i krawędzi. Użyj opcji kontrolowania geometrii w zaokrągleniu o stałym promieniu. Zachowaj lub wyeliminuj operacje zawarte w obszarze zaokrąglenia. Ustaw typ przejścia w celu określenia sposobu zachowania zaokrągleń, kiedy są większe od dostępnego miejsca. Wygładź narożniki, w których schodzą się krawędzie dwóch zaokrągleń.
Twórz zaokrąglenia ścian w celu zmodyfikowania i naprawienia importowanej geometrii. Definiuj rozmiar i kształt zaokrąglenia przy użyciu wybranych ścian i krawędzi zamiast stałej wartości promienia. Używaj opcji takich, jak Krzywizna ciągła, Stała szerokość, Styczne rozejście się i Linie graniczne w celu zdefiniowania zaokrąglenia ściany. Modyfikuj importowaną geometrię za pomocą zaokrąglenia ściany. Zapewniaj ciągłość krzywizny ze ścianami przylegającymi do zaokrąglenia. Ustawiaj stałą długość cięciwy zaokrąglenia. Definiuj krawędź zatrzymania lub linię graniczną dla zaokrąglenia ściany.
Utwórz operację przecięcia w celu odzwierciedlenia płynu w butelce. Następnie użyj narzędzia właściwości masy do określenia objętości utworzonej operacji. Utwórz konfigurację w celu odzwierciedlenia płynu w butelce. Utwórz płaszczyznę odniesienia w celu odzwierciedlenia poziomu napełnienia butelki. Użyj operacji przecięcia w celu utworzenia modelu płynu w butelce. Użyj właściwości masy, aby określić objętość obiektu bryłowego.
Użyj technik obróbki powierzchni do utworzenia dostosowanych łączeń, jeśli zaokrąglenia przynoszą niepożądane wyniki. Usuń zbędne ściany z modelu za pomocą polecenia Usuń ścianę. Użyj krzywizn ściany i szkiców do utworzenia granic przycinających. Przytnij ściany w celu utworzenia czystej granicy dla łączenia. Użyj polecenia Wypełnienie powierzchni, aby utworzyć powierzchnię styczną do wszystkich przylegających ścian. Użyj polecenia Połącz powierzchnie, aby połączyć obiekty powierzchniowe w modelu. Użyj polecenia Pogrubienie, aby przekształcić powierzchnie w geometrię bryłową.
Używaj narzędzia Wykrywanie przenikania do identyfikacji zachodzenia na siebie części w złożeniu. Odstęp między częściami można również wykrywać za pomocą narzędzia Weryfikacja prześwitu. Korzystaj z narzędzia Wykrywanie przenikania w celu identyfikacji przenikania między komponentami złożenia. Poznaj opcje dostępne w narzędziu Wykrywanie przenikania. Używaj narzędzia Weryfikacja prześwitu do identyfikowania odstępów między komponentami złożenia. Poznaj opcje dostępne w narzędziu Weryfikacja prześwitu.
Opcje wyboru konturu pozwalają na wybór poszczególnych konturów w szkicu. Techniki wyboru konturu pozwalają tworzyć wiele operacji z użyciem jednego szkicu. Używaj narzędzia wyboru konturu, aby wstępnie wybrać kontury dla operacji. Używaj opcji wybranych konturów w odniesieniu do operacji, aby zdefiniować obszary szkicu do wykorzystania. Używaj pojedynczego szkicu do wygenerowania wielu operacji. Poznaj ikony wyświetlane przy korzystaniu z wybranych konturów i udostępnianiu szkiców.
Twórz odbicia lustrzane istniejących elementów szkicu za pomocą narzędzia Lustro elementów lub przez dodanie relacji symetrycznych. Można też dynamicznie wykonać lustro elementów szkicu podczas ich tworzenia. Wykonuj odbicia lustrzane wcześniej utworzonych elementów szkicu. Dynamicznie twórz lustro elementów szkicu podczas ich tworzenia. Dodawaj relacje symetryczne do elementów szkicu, aby utworzyć odbicie lustrzane elementów.
Korzystaj z menedżera konfiguracji ConfigurationManager, aby dodawać konfiguracje do złożenia i pokazywać dwie wersje jego komponentów. Zapoznaj się też z zaawansowanymi opcjami właściwości konfiguracji. Dodawaj konfiguracje do złożenia za pomocą menedżera konfiguracji ConfigurationManager. Używaj zaawansowanych opcji właściwości konfiguracji do sterowania nowymi komponentami i wiązaniami. Przedstawiaj inne dostępne komponenty, tworząc dwie wersje złożenia.
Zmienne globalne deklarują nazwaną wartość, której wymiary można ustawić na wartość równą lub wykorzystać w równaniach. Równania to wyrażenia matematyczne, które mogą określać wartości wymiarów, jak również odnosić jedne wymiary do drugich. Twórz zmienne globalne. Używaj zmiennych globalnych do skonfigurowania operacji zaokrąglenia o równych promieniach. Używaj zmiennych globalnych w równaniach. Używaj równań do sterowania wartościami wymiarów.
Naucz się tworzyć szyki oparte na szkicu, szyki oparte na tabeli, szyki oparte na krzywej i szyki wypełnienia. Te szyki pozwalają na porządkowanie operacji w kierunkach nieliniowych lub niekołowych. Używaj punktów szkicu do zdefiniowania szyku opartego na szkicu. Naucz się określać współrzędne dla szyku opartego na tabeli. Konwertuj elementy, aby utworzyć szkic dla szyku opartego na krzywej. Rozpowszechniaj operacje w obrębie granicy, wykorzystując szyk wypełnienia.
Kopiuj wystąpienia operacji lub obiektów przez utworzenie ich odbicia lustrzanego w całej płaszczyźnie odniesienia lub ścianie planarnej. Uzyskana kopia zostanie odwrócona, jakby była widziana w lustrze, przy zachowaniu symetrii. Twórz lustra szyku operacji i obiektów. Kontroluj wyniki za pomocą opcji szyku geometrii.
Twórz szyki złożone z co najmniej jednej operacji / jednego obiektu w jednym lub dwóch kierunkach kołowych. Kierunek kołowy jest oparty na ścianie cylindrycznej lub stożkowej, kołowej lub liniowej krawędzi, linii środkowej albo osi. Odstępami wystąpień można sterować na różne sposoby. Twórz szyki kołowe istniejących operacji. Różnicuj odstępy i zakres.
Twórz szyki złożone z co najmniej jednej operacji / jednego obiektu w jednym lub dwóch kierunkach liniowych. Zbędne wystąpienia można pozostawić poza szykiem, a odstępy i inne wymiary można zróżnicować. Twórz dwukierunkowe szyki liniowe istniejących operacji. Pomijaj wystąpienia w szyku. Różnicuj parametry wystąpień szyku.
Eksportuj obiekty arkusza blachy do plików .dxf lub .dwg. Badaj i edytuj części w oknie Porządkowanie DXF/DWG. Eksportuj obiekty arkusza blachy do plików .dxf lub .dwg. Badaj i edytuj części w oknie Porządkowanie DXF/DWG.
Poznaj właściwości charakterystyczne dla arkusza blachy. Używaj operacji arkusza blachy do sterowania grubością arkusza blachy, naddatkami materiału i opcjami automatycznego podcięcia. Używaj operacji arkusza blachy do sterowania właściwościami arkusza blachy. Używaj tabeli grubości do sterowania grubością arkusza blachy. Poznaj 5 opcji sterowania naddatkiem materiału i naucz się z nich korzystać. Używaj operacji automatycznego podcięcia do sterowania typem i lokalizacją podcięć.
Poznaj zastosowanie uchwytów do tworzenia tras. Wyznacz trasę za pomocą istniejących uchwytów i dodaj nowe uchwyty podczas tworzenia nowej trasy. Wyznacz trasę za pomocą uchwytów istniejących w złożeniu. Dodaj nowe uchwyty z Biblioteki projektu podczas tworzenia nowej trasy. Użyj skrótów klawiaturowych, aby ustalić pozycję i orientację uchwytów.
Polecenie Lustro komponentów tworzy wersje przeciwnej strony — ale poza tym identyczne — części lub podzespołów. Określ, dla których komponentów ma zostać utworzone odbicie, a które mają zostać po prostu skopiowane (odbicia lustrzanego nie należy tworzyć w przypadku łączników). Geometria odbitego w lustrze komponentu zmieni się, tworząc wersję lustrzaną, nazywaną także wersją „przeciwnej strony”. Twórz odbicia lustrzane komponentów względem płaszczyzny złożenia. Twórz odbite w lustrze wersje części w złożeniu. Twórz wersje przeciwnej strony części.
Naucz się używać układu siatki, który jest geometrią odniesienia do typu, aby odzwierciedlić szkielet członów konstrukcyjnych. Dowiedz się, jak utworzyć układ siatki, aby odzwierciedlić linie środkowe członów konstrukcyjnych.
Twórz spoiny pachwinowe i ściegi spoin w części. Poznaj zalety obu operacji i różnice między nimi. Dowiedz się, kiedy używać tych rodzajów spoin. Naucz się tworzyć spoiny pachwinowe i ściegi spoin. Poznaj zalety i wady obu operacji i dowiedz się, kiedy je stosować. Naucz się używać spoin przerywanych i przestawnych.
Utwórz listę elementów ciętych, aby uporządkować obiekty w części konstrukcji spawanej. Dodaj dostosowane właściwości do komponentów konstrukcji spawanej, aby właściwości te znalazły się na liście elementów ciętych. Lista elementów ciętych — podobnie jak LM w złożeniu — zawiera szczegóły dotyczące członów konstrukcji spawanej. Utwórz i edytuj listę elementów ciętych. Edytuj dostosowane właściwości. Edytuj materiał obiektów w części konstrukcji spawanej.
Utwórz wycięcia w częściach arkusza blachy — zarówno złożonych, jak i spłaszczonych. Wykorzystaj opcje „Powiązanie grubości” i „Cięcie prostopadłe”. Przekonwertuj część na arkusz blachy i użyj szyku krzywych w celu wykonania wielokrotnych wycięć w stożku. Utwórz wycięcia w częściach arkusza blachy — zarówno złożonych, jak i spłaszczonych. Przekonwertuj część na arkusz blachy. Użyj szyku krzywych w celu wykonania wielokrotnych wycięć w stożku. Wykorzystaj opcje „Powiązanie grubości” i „Cięcie prostopadłe”.
