Łącz istniejące komponenty przy użyciu ortogonalnych rur cienkościennych i standardowych łączników z biblioteki. Używaj narzędzia Automatyczna trasa, aby automatycznie generować trasy Dodawaj standardowe łączniki do złożeń. Twórz ortogonalne trasy między operacjami.
Dowiedz się, jak rozpocząć wyznaczanie trasy oraz jak podzespół trasy porządkuje i zapisuje komponenty trasy. Naucz się włączać dodatek Routing. Lokalizuj menu instalacji z rur grubościennych, instalacji z rur cienkościennych i elektryki. Dowiedz się, czym jest podzespół wyznaczania trasy. Identyfikuj komponenty biblioteki wyznaczania trasy. Używaj menedżera Routing Library Manager, aby załadować ustawienia.
Bloki grupują elementy szkicu i wymiary razem, aby wspólnie przemieszczały się w szkicu. W połączeniu ze szkicem układu pozwalają przejść bezpośrednio od szkicu złożenia do pełnego złożenia. Utwórz, wyedytuj i zapisz bloki. Utwórz szkic układu złożenia za pomocą bloków. Zbuduj komponenty złożenia na bazie istniejących bloków.
Edytuj trasę instalacji z rur grubościennych w stosunku do geometrii rury grubościennej (albo linia środkowa, albo powierzchnia zewnętrzna). Do rur grubościennych można również dodać osłony. Utwórz trasę względem istniejącej powierzchni. Dodaj osłony do rur grubościennych. Zmień miejsca przypisania wymiarów względem rury grubościennej (linia środkowa lub powierzchnia zewnętrzna).
Poznaj podstawowe pojęcia związane z tworzeniem animacji w SOLIDWORKS. Używaj Kreatora animacji i menedżera ruchu MotionManager do tworzenia animacji, które obracają, rozstrzeliwują i zwijają złożenie. Twórz animacje. Poznaj okienko menedżera ruchu MotionManager. Używaj Kreatora animacji do obracania, rozstrzeliwania i zwijania złożenia.
Utwórz animację w celu symulacji nawijania kabla z jednego bębna na inny. Użyj helisy, płaszczyzny odniesienia i wyciągnięcia po ścieżce w celu utworzenia modelu kabla. Zdefiniuj równania w celu zmodyfikowania geometrii i przeprowadzenia symulacji nawijania kabla. Utwórz animację. Użyj helisy, płaszczyzn odniesienia i operacji wyciągnięcia po ścieżce w celu utworzenia modelu kabla. Zdefiniuj równania w celu zmodyfikowania geometrii. Zmieniaj stopniowo wartość wiązania za pomocą menedżera ruchu MotionManager.
Twórz widoki rozstrzelone w odniesieniu do części wieloobiektowych, używając częściowo tych samych narzędzi, których używasz do tworzenia widoku rozstrzelonego w złożeniu. Przełączaj między stanami rozstrzelenia i zwinięcia. Edytuj kroki rozstrzelenia. Twórz wiele rozstrzelonych widoków na konfigurację.
Używaj narzędzi wyboru do wybierania komponentów w złożeniu. Narzędzia wyboru upraszczają wybieranie komponentów o podobnych właściwościach lub komponentów położonych blisko siebie. Wybieraj komponenty przez przeciągnięcie ramki. Wybieraj komponenty, korzystając z objętości. Izoluj komponenty. Wybieraj komponenty za pomocą warunków takich, jak „ukryte”, „powiązane” lub „wewnętrzne”.
Twórz stany wyświetlania w celu sterowania widocznością i stylem wyświetlania komponentów. Stany wyświetlania można łączyć z konfiguracjami złożenia. Stany wyświetlania mogą sterować stanem ukrycia/widoczności, trybem wyświetlania, wyglądem i przezroczystością komponentów. Dodawaj stany wyświetlania do złożenia. Modyfikuj właściwości wizualne komponentów za pomocą stanów wyświetlania. Poznaj techniki wyboru komponentów. Używaj okienka wyświetlania. Otwieraj złożenia według określonej konfiguracji i określonego stanu wyświetlania. Łącz stany wyświetlania z konfiguracjami.
Wiązania inteligentne można wykorzystać do automatyzacji wiązań podczas dodawania komponentu do złożenia, jak również do wiązania istniejących komponentów. Na podstawie geometrii określonej dla wiązania inteligentnego można tworzyć różne relacje wiązań. Automatyzuj wiązania podczas dodawania komponentu do złożenia. Używaj inteligentnych wiązań do wiązania istniejących komponentów. Używaj inteligentnych wiązań z krawędziami kołowymi do generowania wielu wiązań jednocześnie.
Stosuj kolor, materiał lub wyglądy tekstury do komponentów, operacji części albo ścian w złożeniu. Kontroluj sposób rozchodzenia się tych wyglądów przez model. Wyglądy stosowane na poziomie komponentu złożenia nie mają wpływu na pojedynczy plik części. Stosuj wyglądy do kilku komponentów w złożeniu. Stosuj wyglądy materiału i zmień sposób ich wyświetlania. Poznaj hierarchię stosowania wyglądu w złożeniu.
Używaj trybu wielokrotnych wiązań w poleceniu Wiązanie jako skrótu do tworzenia wielu relacji wiązań z jednym wspólnym odniesieniem. Twórz wiele wiązań ze wspólnym odniesieniem za pomocą trybu wielokrotnych wiązań. Przełączaj wyrównanie wiązań. Poznaj różne techniki edycji operacji wiązań.
Użyj wiązań limitu, aby ograniczyć ruch komponentów w określonym zakresie wartości liniowych lub kątowych. Dodaj wiązania wspólne i wiązania limitu, aby ograniczyć stopnie swobody komponentu. Ustaw początkową, minimalną i maksymalną wartość dla wiązania limitu.
Powiąż dwa podobne elementy (punkty, krawędzie, ściany itp.) tak, aby były symetryczne względem płaszczyzny lub ściany planarnej. Wiązanie symetryczne nie wymusza symetryczności komponentów, a jedynie wybranych elementów. Poznaj dopuszczalne wybory w przypadku wiązania symetrycznego. Powiąż dwie ściany planarne tak, aby były symetryczne względem płaszczyzny odniesienia.
Używaj zmiennych globalnych i równań w złożeniach w celu kontrolowania wymiarów komponentów lub wartości wiązań. Określaj nazwy wymiarów. Definiuj zmienne globalne. Dodawaj równania, które wiążą wartości wymiarów jednego komponentu z wartościami innego komponentu.
Konfiguracja SpeedPak poprawia wydajność pracy z dużymi złożeniami, zapewniając uproszczenie złożenia bez utraty jego odniesień do plików. Utwórz konfiguracje SpeedPak. Użyj konfiguracji SpeedPak w złożeniach wyższego poziomu. Poznaj zalety i ograniczenia stosowania konfiguracji SpeedPak.
Używaj poleceń widoku rysunku, które są charakterystyczne dla pracy z modelami złożeń obejmującymi widoki wyrwania przekroju, widoki pozycji alternatywnej i widoki rozstrzelone. Używaj właściwości widoku rysunku do przedstawiania konfiguracji złożenia. Twórz widoki wyrwania przekroju, aby wyświetlać wewnętrzne komponenty złożenia. Twórz widoki pozycji alternatywnej, wykorzystując istniejącą lub nową konfigurację. Twórz rozstrzelone widoki rysunku złożenia.
Użyj polecenia Oprzyrządowanie formy do utworzenia powierzchni blokujących wokół obwodu powierzchni neutralnych, co pozwoli stworzyć oprzyrządowanie formy. Zapisz obiekty formy i utwórz złożenia form. Utwórz pliki złożeń dla formy na podstawie plików części. Utwórz widok rozstrzelony złożenia formy. Utwórz powierzchnie blokujące w formach, używając polecenia Oprzyrządowanie formy.
Operacja Seria otworów dodaje otwory do wielu komponentów w złożeniu. W odróżnieniu od standardowej operacji złożenia Seria otworów dodaje operacje na poziomie części do poszczególnych komponentów. Naucz się tworzyć operację Seria otworów w złożeniu. Naucz się tworzyć operację Seria otworów na podstawie istniejącej operacji otworu. Poznaj różnicę między operacją Seria otworów a standardową operacją złożenia.
Operacja złożenia Pas/Łańcuch łączy koła pasowe luźne, koła pasowe lub koła łańcuchowe w celu osiągnięcia zamierzonego obrotu kilku komponentów jednocześnie. Opcjonalnie można utworzyć część komponentu pasa lub łańcucha. Wybierz krawędzie kół pasowych i kół pasowych luźnych operacji złożenia pasa/łańcucha. Ustaw właściwości operacji złożenia pasa/łańcucha.
Polecenie Kopiuj z wiązaniami kopiuje istniejące komponenty wraz z ich wiązaniami. Dla nowych wiązań można wybierać nowe odniesienia, aby umożliwić zmianę umieszczenia. Używaj polecenia Kopiuj z wiązaniami do tworzenia nowych wystąpień komponentów wraz z ich wiązaniami. Dowiedz się, kiedy odniesienia wiązania dla skopiowanych wiązań są powtarzane. Dowiedz się, kiedy niektóre skopiowane wiązania wymagają nowych odniesień wiązania.
Zdefiniuj powiązane elementy i typy wiązań dla komponentów, których często używasz. Przy dodawaniu komponentu do złożenia pewne wiązania mogą zostać dodane automatycznie — dla ułatwienia. Zdefiniuj elementy wiązań i typy wiązań dla często używanych komponentów. Dodaj komponent z odniesieniem wiązania do złożenia. Wybierz konfigurację komponentu przeciąganego do złożenia.
Wyśrodkuj komponent względem dwóch ścian rowka za pomocą wiązania szerokości. Dodaj wiązanie szerokości, aby wyśrodkować komponent względem dwóch ścian innego komponentu. Poznaj stopnie swobody, które są ograniczane przez wiązanie szerokości.
