SustainabilityXpress szacuje ślad węglowy modelu, energię zużywaną podczas jego eksploatacji, zakwaszanie powietrza i eutrofizację wody. Analiza obejmuje informacje takie, jak zastosowany materiał, proces wytwórczy, obszar produkcji, obszar użycia i koniec żywotności. Poznaj sposoby oddziaływania różnych materiałów i procesów produkcyjnych na środowisko w kontekście projektu. Wprowadzaj informacje dotyczące wykorzystania produktu w celu określenia wartości transportu i końca żywotności. Interpretuj informacje wyświetlane na wykresach oddziaływania na środowisko. Dowiedz się, jak określić linię bazową oddziaływania na środowisko w celu porównywania zmian. Generuj raporty dotyczące wyniku Sustainability.
This lesson contains exercises so you can improve your proficiency with Features and Parts before taking the Certified SOLIDWORKS Associate (CSWA) exam. There are 12 practice exercises for Features and Parts so this is the first of two lessons containing these exercises.
This lesson contains exercises so you can improve your proficiency with Features and Parts before taking the Certified SOLIDWORKS Associate (CSWA) exam. There are 12 practice exercises for Features and Parts so this is the second of two lessons containing these exercises.
Automate the conversion of imported part geometry into a SOLIDWORKS feature-based, parametric model. Open an imported data file in SOLIDWORKS. Use the Import Diagnostics tool to repair imported geometry. View the FeatureWorks options. Use the Automatic feature Recognition Mode. Map the features to the part model. Guide the Automatic Recognition Mode for the best results.
Control the conversion of imported part geometry into a SOLIDWORKS feature-based parametric model by converting specific features interactively. Interactively convert feature types. Convert features types that cannot be used with automated methods. Recognize multiple similar features at the same time. Re-recognize geometry and change it to a different type. Add patterns from the list of recognized features.
Use Volume features to recognize geometry that does not match any other feature type. The volume feature can be replaced with a standard SOLIDWORKS feature. Recognize volume features. Recognize boss and cut revolve features. Use the Up To Face option with cut extrudes. Replace volume features with standard cut features. Edit the mapped features.
Convert imported sheet metal part geometry into SOLIDWORKS feature-based, sheet metal, parametric models. Recognize common sheet metal features such as Base Flanges and Sketched Bends. Flatten the result to view the flat pattern. Use a hybrid approach combining the automatic and interactive methods.
Convert imported assembly and multibody geometry into SOLIDWORKS feature-based, parametric models. Recognize imported assembly geometry as multiple parts. Use Edit Feature to recognize only selected features from the part. Use child features to recognize multiple features with a single selection.
Utwórz animację w celu symulacji nawijania kabla z jednego bębna na inny. Użyj helisy, płaszczyzny odniesienia i wyciągnięcia po ścieżce w celu utworzenia modelu kabla. Zdefiniuj równania w celu zmodyfikowania geometrii i przeprowadzenia symulacji nawijania kabla. Utwórz animację. Użyj helisy, płaszczyzn odniesienia i operacji wyciągnięcia po ścieżce w celu utworzenia modelu kabla. Zdefiniuj równania w celu zmodyfikowania geometrii. Zmieniaj stopniowo wartość wiązania za pomocą menedżera ruchu MotionManager.
Utwórz helisę o zmiennym skoku, której użyjesz jako ścieżki dla operacji wyciągnięcia po ścieżce. Dowiedz się więcej o opcjach dostępnych do definiowania kształtu helisy o zmiennym skoku. Utwórz helisę o zmiennym skoku. Ustaw szkice profilu i ścieżki odpowiednio do operacji wyciągnięcia po ścieżce. Utwórz płaszczyznę prostopadłą do krzywej w danym punkcie.
Zastosuj zaokrąglenie naroża do wierzchołków, w których schodzą się co najmniej trzy krawędzie. Z użyciem zaokrągleń naroża można tworzyć wyraźniejsze łączenia na wierzchołkach. Dodaj wartości naroża do wierzchołków, w których schodzą się co najmniej trzy krawędzie.
Twórz szkice 3D, używając domyślnego układu współrzędnych modelu w celu określenia orientacji elementów szkicu. Dodawaj relacje i wymiary, aby ograniczyć rozmiar elementów szkicu. Podczas szkicowania używaj informacji zwrotnych wyświetlanych na ekranie. Używaj płaszczyzn w celu ustawienia orientacji elementów szkicu 3D. Zmieniaj płaszczyznę szkicu przez naciśnięcie klawisza Tab lub za pomocą płaszczyzny albo ściany planarnej. Wyświetlaj wiele okienek ekranu w celu modyfikacji elementów szkicu 3D.
Utwórz zaokrąglenie o zmiennym promieniu, jeśli ustawiasz wartość promienia w wybranych wierzchołkach i punktach kontrolnych. Można również ustawić promień zerowy, aby wymusić zejście się zaokrąglenia w punkcie. Twórz zaokrąglenia, w przypadku których promień zmienia się wzdłuż wybranej krawędzi. Modyfikuj wartość promienia w wierzchołkach lub punktach kontrolnych. Twórz zaokrąglenia o zerowym promieniu, w przypadku których zaokrąglenie musi schodzić się w punkcie.
Użyj operacji wyciągnięcia po profilach lub operacji granicy, aby utworzyć przejście, które dobrze połączy się z otaczającą geometrią. Ustaw opcje styczności dla operacji granicy w celu dopasowania do krzywizny sąsiednich ścian. Połącz dwie części modelu, które mają różne profile. Zbadaj opcje budowy operacji granicy.
Rzutuj szkic na inny szkic, aby utworzyć krzywą odzwierciedlającą koszyczek na butelkę na wodę. Utwórz szkice odzwierciedlające ogólny kształt butelki na wodę. Rzutuj jeden szkic na inny, aby utworzyć krzywą 3D. Utwórz operację wyciągnięcia po ścieżce, używając krzywej 3D jako ścieżki.
Twórz szkice 2D lub 3D, w których ściany modelu przecinają płaszczyznę szkicu lub siebie nawzajem. Tych szkiców można użyć do ustalenia kątów pochylenia, oceny krzywizny, jako ścieżki wyciągnięcia po ścieżce itd. Twórz elementy szkicu 2D, gdzie wybrane ściany przecinają płaszczyznę szkicu. Twórz elementy szkicu 3D, gdzie wybrane ściany przecinają się nawzajem.
Kopiuj i wyprowadzaj szkice, aby użyć oryginalnego szkicu więcej niż raz. Skopiowany szkic nie jest związany z oryginalnym, natomiast szkic wyprowadzony zmienia się, gdy zmianie ulega szkic oryginalny. Utwórz wyprowadzony szkic, który zachowa kształt szkicu oryginalnego. Skopiuj szkic. Zmodyfikuj położenie i wymiary szkicu. Utwórz wyciągnięcie po profilach przez trzy szkice profili.
Wyciągnięcie po profilach tworzy operację poprzez utworzenie przejść pomiędzy profilami. Wyciągnięciem po profilach może być baza, dodanie, wycięcie lub powierzchnia. Wymagany efekt można osiągnąć, określając powiązania i parametry połączenia. Utwórz podstawową operację wyciągnięcia po profilach między dwoma profilami. Udoskonal kształt za pomocą krzywej linii środkowej, powiązań końcowych i punktów połączenia. Wybierz odpowiednio profile wyciągnięcia po profilach i punkty połączenia.
Poznaj najlepsze praktyki w zakresie tworzenia szkiców profilu wyciągnięcia po ścieżce. Dodawaj relacje między elementami szkicu profilu a krzywymi prowadzącymi. Twórz relacje szkicu zapewniające prawidłowy kształt profilu wzdłuż całej ścieżki. Konfiguruj ścieżkę i krzywe prowadzące przed utworzeniem szkicu profilu. Dodawaj relacje przebicia pomiędzy krzywymi prowadzącymi a szkicem profilu. Twórz operacje wyciągnięcia po ścieżce za pomocą krzywych prowadzących. Używaj relacji prostopadłych i równoległych w celu zdefiniowania profilu wyciągnięcia po ścieżce.
Dowiedz się więcej na temat opcji wyciągnięcia po ścieżce sterujących orientacją i skręceniem profilu wyciągnięcia po ścieżce wzdłuż ścieżki wyciągnięcia. Konfiguruj opcje orientacji/skręcenia tak, aby kontrolować profil wyciągnięcia po ścieżce. Poznaj różnicę między opcjami „Idź za ścieżką” i „Utrzymaj stałą normalną”. Używaj załamań krzywizny, aby obserwować skręcenie w profilu wyciągnięcia po ścieżce.
Skonfiguruj opcje operacji wyciągnięcia po ścieżce, aby kontrolować orientację i skręcenie profilu wzdłuż ścieżki. Używaj załamań krzywizny, aby ocenić krzywiznę ścieżek i krzywych prowadzących. Kontroluj skręcenie profilu wzdłuż ścieżki wyciągnięcia po ścieżce.
Twórz krzywe przez serię punktów X, Y i Z, które należy wpisać w oknie dialogowym lub zaimportować z pliku tekstowego ASCII. Twórz krzywe, wpisując współrzędne X, Y i Z dla punktów przelotowych krzywej. Importuj zestaw punktów krzywej X, Y i Z dla punktów przelotowych krzywej. Konwertuj krzywe na elementy szkicu.
Twórz krzywe 2D lub 3D zdefiniowane przez równania matematyczne. Krzywa może być jawna, gdy y jest funkcją x, lub parametryczna, gdy x, y i z są funkcjami t. Twórz splajny 3D za pomocą parametrycznego równania matematycznego. Twórz operacje wyciągnięcia po ścieżce za pomocą jednego splajnu 3D jako ścieżki i drugiego jako krzywej prowadzącej.
Zawijaj płaski szkic wokół powierzchni cylindrycznej lub stożkowej. Operacje zawijania dzielą się na następujące typy: wytłaczająca (dodaje materiał), grawerująca (usuwa materiał) i rysująca (dzieli ściany). Znajdź płaszczyznę szkicu dla operacji zawijania. Określ długość szkicu za pomocą równania. Usuń materiał za pomocą opcji grawerowania operacji zawijania.
