Gdy wewnętrzne operacje wycięcia mają największe znaczenie w projekcie, można utworzyć operacje brył reprezentujące negatywną przestrzeń części. Po utworzeniu negatywnej przestrzeni można użyć polecenia Połącz, aby odjąć objętość od innego obiektu bryłowego. Użyj geometrii bryłowej reprezentującej przestrzeń wewnętrzną kolektora w celu utworzenia negatywnej przestrzeni części. Utwórz oddzielny obiekt bryłowy otaczający geometrię jako główny obiekt kolektora. Połącz obiekty bryłowe w części za pomocą operacji odejmowania.
Wstawiaj do istniejących widoków rysunków adnotacje, w tym dostosowane notatki, tolerancje położenia i kształtu oraz bloki. Twórz adnotacje i symbole. Twórz bloki na podstawie geometrii i notatek. Zapisuj bloki w pliku. Wstawiaj bloki do rysunku.
Utwórz ramę konstrukcji spawanej z szeregu szkiców układu. Środowisko konstrukcji spawanych wykorzystuje standardowe profile konstrukcji spawanych do definiowania typu członów konstrukcyjnych w konstrukcji spawanej. Człony tego samego typu i rozmiaru są tworzone w ramach jednej operacji. Utwórz ramę konstrukcji spawanej. Wstaw człony konstrukcyjne. Przenieś szkic profilu. Zmień wykończenia narożnika.
Modeluj części w kontekście złożenia za pomocą odniesień do innych komponentów. Intencja projektu dla nowych części (rozmiary operacji, umieszczenie komponentów w złożeniu itp.) będzie pochodzić z innych komponentów w złożeniu. Buduj wirtualne części w kontekście złożenia poprzez wykorzystanie technik modelowania złożenia od góry w dół. Twórz operacje w kontekście złożenia, używając odniesień geometrii w częściach wiążących. Poznaj wiązania ustalone i odniesienia zewnętrzne. Naucz się identyfikować odniesienia zewnętrzne w drzewie operacji FeatureManager.
Operacja z Kreatora otworów tworzy otwory standardowej wielkości według norm ANSI, ISO i innych norm międzynarodowych. Typ, rozmiar i umieszczenie otworu są określane przez użytkownika. Twórz otwory za pomocą Kreatora otworów. Poznaj elementy i opcje Kreatora otworów. Twórz wiele otworów w tej samej operacji.
Twórz szyki złożone z co najmniej jednej operacji / jednego obiektu w jednym lub dwóch kierunkach liniowych. Zbędne wystąpienia można pozostawić poza szykiem, a odstępy i inne wymiary można zróżnicować. Twórz dwukierunkowe szyki liniowe istniejących operacji. Pomijaj wystąpienia w szyku. Różnicuj parametry wystąpień szyku.
Twórz szyki złożone z co najmniej jednej operacji / jednego obiektu w jednym lub dwóch kierunkach kołowych. Kierunek kołowy jest oparty na ścianie cylindrycznej lub stożkowej, kołowej lub liniowej krawędzi, linii środkowej albo osi. Odstępami wystąpień można sterować na różne sposoby. Twórz szyki kołowe istniejących operacji. Różnicuj odstępy i zakres.
Kopiuj wystąpienia operacji lub obiektów przez utworzenie ich odbicia lustrzanego w całej płaszczyźnie odniesienia lub ścianie planarnej. Uzyskana kopia zostanie odwrócona, jakby była widziana w lustrze, przy zachowaniu symetrii. Twórz lustra szyku operacji i obiektów. Kontroluj wyniki za pomocą opcji szyku geometrii.
Naucz się tworzyć szyki oparte na szkicu, szyki oparte na tabeli, szyki oparte na krzywej i szyki wypełnienia. Te szyki pozwalają na porządkowanie operacji w kierunkach nieliniowych lub niekołowych. Używaj punktów szkicu do zdefiniowania szyku opartego na szkicu. Naucz się określać współrzędne dla szyku opartego na tabeli. Konwertuj elementy, aby utworzyć szkic dla szyku opartego na krzywej. Rozpowszechniaj operacje w obrębie granicy, wykorzystując szyk wypełnienia.
Twórz rysunki na podstawie istniejącego pliku części, wstawiaj widoki podstawowe, a także wstawiaj i modyfikuj wymiary oraz objaśnienia. Wykonuj podstawowe rysunki części. Wstawiaj standardowe widoki. Importuj wymiary z modelu do rysunku. Dokonuj zmian w wymiarze. Naucz się demonstrować asocjacje między modelem a jego rysunkami.
Wstawiaj do szkicu wymiary sterujące, używając uniwersalnego narzędzia Inteligentny wymiar. Korzystając z tego narzędzia, można tworzyć wymiary promieniowe dla łuku, wymiary liniowe między dwoma punktami itd. Widziany wymiar zależy od wybranych elementów. Wstawiaj wymiary liniowe, kątowe, promieniowe i inne. Modyfikuj wymiary. Przenoś wymiary i dołączaj je ponownie.
Korzystaj z menedżera konfiguracji ConfigurationManager, aby dodawać konfiguracje i modyfikować części poprzez sterowanie stanem wygaszenia operacji i skonfigurowanie wymiarów. Dodawaj konfiguracje do części za pomocą menedżera konfiguracji ConfigurationManager. Wygaszaj operacje w celu odzwierciedlenia innej wersji modelu. Konfiguruj wymiary, aby tworzyć wersje o innych rozmiarach części.
Twórz odbicia lustrzane istniejących elementów szkicu za pomocą narzędzia Lustro elementów lub przez dodanie relacji symetrycznych. Można też dynamicznie wykonać lustro elementów szkicu podczas ich tworzenia. Wykonuj odbicia lustrzane wcześniej utworzonych elementów szkicu. Dynamicznie twórz lustro elementów szkicu podczas ich tworzenia. Dodawaj relacje symetryczne do elementów szkicu, aby utworzyć odbicie lustrzane elementów.
Twórz płaszczyzny odniesienia w dowolnej orientacji, używając istniejącego odniesienia i geometrii bryłowej. Używaj płaszczyzn odniesienia do szkicowania lub jako odniesienia dla innych operacji. Twórz płaszczyzny odniesienia w różnych orientacjach z różnych wyborów odniesienia. Twórz płaszczyzny odniesienia z jednego lub wielu odniesień geometrycznych.
Używaj narzędzia Wykrywanie przenikania do identyfikacji zachodzenia na siebie części w złożeniu. Odstęp między częściami można również wykrywać za pomocą narzędzia Weryfikacja prześwitu. Korzystaj z narzędzia Wykrywanie przenikania w celu identyfikacji przenikania między komponentami złożenia. Poznaj opcje dostępne w narzędziu Wykrywanie przenikania. Używaj narzędzia Weryfikacja prześwitu do identyfikowania odstępów między komponentami złożenia. Poznaj opcje dostępne w narzędziu Weryfikacja prześwitu.
Używaj opcji Zależności dynamiczne przy przenoszeniu komponentów, aby umożliwić realistyczną interakcję między komponentami złożenia. Zależności dynamiczne identyfikują kolizje pomiędzy ścianami i pozwalają komponentom na wzajemne popychanie w momencie kontaktu. Poznaj opcje w poleceniu Przenieś komponent. Używaj opcji Zależności dynamiczne, aby symulować interakcję między przenoszonymi komponentami. Poznaj ograniczenia stosowania opcji Zależności dynamiczne w porównaniu do badania ruchu. Dowiedz się, jak rozwiązywać problemy przy użyciu opcji zależności dynamicznych.
Naucz się dodawać pochylenie do części odlewanych i formowanych. Poznaj różne typy operacji pochylenia, jakie można tworzyć. Przeprowadź analizę pochylenia w celu ustalenia, które ściany wymagają dodania pochylenia.
