Modeluj części w kontekście złożenia za pomocą odniesień do innych komponentów. Intencja projektu dla nowych części (rozmiary operacji, umieszczenie komponentów w złożeniu itp.) będzie pochodzić z innych komponentów w złożeniu. Buduj wirtualne części w kontekście złożenia poprzez wykorzystanie technik modelowania złożenia od góry w dół. Twórz operacje w kontekście złożenia, używając odniesień geometrii w częściach wiążących. Poznaj wiązania ustalone i odniesienia zewnętrzne. Naucz się identyfikować odniesienia zewnętrzne w drzewie operacji FeatureManager.
Polecenie Lustro komponentów tworzy wersje przeciwnej strony — ale poza tym identyczne — części lub podzespołów. Określ, dla których komponentów ma zostać utworzone odbicie, a które mają zostać po prostu skopiowane (odbicia lustrzanego nie należy tworzyć w przypadku łączników). Geometria odbitego w lustrze komponentu zmieni się, tworząc wersję lustrzaną, nazywaną także wersją „przeciwnej strony”. Twórz odbicia lustrzane komponentów względem płaszczyzny złożenia. Twórz odbite w lustrze wersje części w złożeniu. Twórz wersje przeciwnej strony części.
Twórz trasy elastycznych rur cienkościennych pomiędzy istniejącymi komponentami w złożeniu. Edytuj trasy rur cienkościennych, aby dostosować je do uchwytów rur cienkościennych i otoczek cylindrycznych. Używaj polecenia Napraw trasę i opcji Wyznacz ponownie trasę splajnu, aby wyeliminować wszelkie błędy. Twórz trasy elastycznych rur cienkościennych. Edytuj trasy za pomocą uchwytów rur cienkościennych i otoczek.
Zmieniaj geometrię trasy za pomocą szkiców 3D. Edytuj trasy przez usuwanie, przycinanie i dodawanie geometrii szkicu. Usuwaj istniejące łączniki i dodawaj łączniki zastępcze. Edytuj istniejące trasy. Usuwaj istniejące łączniki. Dodawaj łączniki zastępcze.
Automatycznie twórz trasę instalacji z rur grubościennych między połączeniami. Można wybrać jedną z wielu tras. Można określić, że trasa biegnie naokoło geometrii modelu lub przez geometrię odniesienia. Przeciągnij i upuść kołnierze. Utwórz nową trasę instalacji z rur grubościennych. Utwórz geometrię trasy za pomocą funkcji automatycznego wyznaczania trasy. Wyświetl wiele rozwiązań trasy. Oceń rozwiązania trasy.
Wybierz komponenty w zależności od ich położenia w stosunku do otoczek złożenia i ukryj, wygaś lub usuń wybrane komponenty. Wykorzystaj otoczki złożenia jako komponenty odniesienia, które są ignorowane przez listy materiałów i obliczenia właściwości masy. Konwertuj komponenty na otoczki złożenia. Wybieraj komponenty na podstawie ich pozycji względem otoczki złożenia. Ukrywaj lub pokazuj komponenty wybrane za pomocą otoczki złożenia.
Tryb przeglądania dużego projektu zapewnia większą wydajność i zaawansowane funkcje wizualne, ograniczając dostęp do szczegółów części i podzespołów składowych. Idealnie nadaje się do prezentacji wizualnych, zgrubnych pomiarów i widoków przekrojów. Otwórz złożenie w trybie przeglądania dużego projektu. Zapoznaj się z narzędziami i funkcjami dostępnymi w trybie przeglądania dużego projektu. Poznaj ograniczenia trybu przeglądania dużego projektu.
Wiązanie złączki liniowej łączy translację jednego komponentu z translacją innego komponentu. Translacja przebiega wzdłuż osi zdefiniowanej względem początku układu współrzędnych złożenia lub komponentu odniesienia. Wybierz ściany i komponenty odniesienia w celu zdefiniowania wiązania złączki liniowej. Ustaw współczynnik ruchu jednego komponentu względem drugiego.
Powiąż punkt lub wierzchołek komponentu ze ścieżką w złożeniu. Następnie kontroluj odchylenie w poziomie, nachylenie w pionie oraz przechył boczny komponentu w czasie jego ruchu wzdłuż ścieżki. Określ elementy dla wiązania ścieżki. Edytuj wiązanie ścieżki w celu kontrolowania odchylenia w poziomie, nachylenia w pionie oraz przechyłu bocznego komponentu.
Wyśrodkuj komponent względem dwóch ścian rowka za pomocą wiązania szerokości. Dodaj wiązanie szerokości, aby wyśrodkować komponent względem dwóch ścian innego komponentu. Poznaj stopnie swobody, które są ograniczane przez wiązanie szerokości.
Zdefiniuj powiązane elementy i typy wiązań dla komponentów, których często używasz. Przy dodawaniu komponentu do złożenia pewne wiązania mogą zostać dodane automatycznie — dla ułatwienia. Zdefiniuj elementy wiązań i typy wiązań dla często używanych komponentów. Dodaj komponent z odniesieniem wiązania do złożenia. Wybierz konfigurację komponentu przeciąganego do złożenia.
Operacja złożenia Pas/Łańcuch łączy koła pasowe luźne, koła pasowe lub koła łańcuchowe w celu osiągnięcia zamierzonego obrotu kilku komponentów jednocześnie. Opcjonalnie można utworzyć część komponentu pasa lub łańcucha. Wybierz krawędzie kół pasowych i kół pasowych luźnych operacji złożenia pasa/łańcucha. Ustaw właściwości operacji złożenia pasa/łańcucha.
Operacja Seria otworów dodaje otwory do wielu komponentów w złożeniu. W odróżnieniu od standardowej operacji złożenia Seria otworów dodaje operacje na poziomie części do poszczególnych komponentów. Naucz się tworzyć operację Seria otworów w złożeniu. Naucz się tworzyć operację Seria otworów na podstawie istniejącej operacji otworu. Poznaj różnicę między operacją Seria otworów a standardową operacją złożenia.
Używaj poleceń widoku rysunku, które są charakterystyczne dla pracy z modelami złożeń obejmującymi widoki wyrwania przekroju, widoki pozycji alternatywnej i widoki rozstrzelone. Używaj właściwości widoku rysunku do przedstawiania konfiguracji złożenia. Twórz widoki wyrwania przekroju, aby wyświetlać wewnętrzne komponenty złożenia. Twórz widoki pozycji alternatywnej, wykorzystując istniejącą lub nową konfigurację. Twórz rozstrzelone widoki rysunku złożenia.
Używaj zmiennych globalnych i równań w złożeniach w celu kontrolowania wymiarów komponentów lub wartości wiązań. Określaj nazwy wymiarów. Definiuj zmienne globalne. Dodawaj równania, które wiążą wartości wymiarów jednego komponentu z wartościami innego komponentu.
Powiąż dwa podobne elementy (punkty, krawędzie, ściany itp.) tak, aby były symetryczne względem płaszczyzny lub ściany planarnej. Wiązanie symetryczne nie wymusza symetryczności komponentów, a jedynie wybranych elementów. Poznaj dopuszczalne wybory w przypadku wiązania symetrycznego. Powiąż dwie ściany planarne tak, aby były symetryczne względem płaszczyzny odniesienia.
Użyj wiązań limitu, aby ograniczyć ruch komponentów w określonym zakresie wartości liniowych lub kątowych. Dodaj wiązania wspólne i wiązania limitu, aby ograniczyć stopnie swobody komponentu. Ustaw początkową, minimalną i maksymalną wartość dla wiązania limitu.
Używaj trybu wielokrotnych wiązań w poleceniu Wiązanie jako skrótu do tworzenia wielu relacji wiązań z jednym wspólnym odniesieniem. Twórz wiele wiązań ze wspólnym odniesieniem za pomocą trybu wielokrotnych wiązań. Przełączaj wyrównanie wiązań. Poznaj różne techniki edycji operacji wiązań.
Stosuj kolor, materiał lub wyglądy tekstury do komponentów, operacji części albo ścian w złożeniu. Kontroluj sposób rozchodzenia się tych wyglądów przez model. Wyglądy stosowane na poziomie komponentu złożenia nie mają wpływu na pojedynczy plik części. Stosuj wyglądy do kilku komponentów w złożeniu. Stosuj wyglądy materiału i zmień sposób ich wyświetlania. Poznaj hierarchię stosowania wyglądu w złożeniu.
Wiązania inteligentne można wykorzystać do automatyzacji wiązań podczas dodawania komponentu do złożenia, jak również do wiązania istniejących komponentów. Na podstawie geometrii określonej dla wiązania inteligentnego można tworzyć różne relacje wiązań. Automatyzuj wiązania podczas dodawania komponentu do złożenia. Używaj inteligentnych wiązań do wiązania istniejących komponentów. Używaj inteligentnych wiązań z krawędziami kołowymi do generowania wielu wiązań jednocześnie.
Twórz stany wyświetlania w celu sterowania widocznością i stylem wyświetlania komponentów. Stany wyświetlania można łączyć z konfiguracjami złożenia. Stany wyświetlania mogą sterować stanem ukrycia/widoczności, trybem wyświetlania, wyglądem i przezroczystością komponentów. Dodawaj stany wyświetlania do złożenia. Modyfikuj właściwości wizualne komponentów za pomocą stanów wyświetlania. Poznaj techniki wyboru komponentów. Używaj okienka wyświetlania. Otwieraj złożenia według określonej konfiguracji i określonego stanu wyświetlania. Łącz stany wyświetlania z konfiguracjami.
Edytuj trasę instalacji z rur grubościennych w stosunku do geometrii rury grubościennej (albo linia środkowa, albo powierzchnia zewnętrzna). Do rur grubościennych można również dodać osłony. Utwórz trasę względem istniejącej powierzchni. Dodaj osłony do rur grubościennych. Zmień miejsca przypisania wymiarów względem rury grubościennej (linia środkowa lub powierzchnia zewnętrzna).
Bloki grupują elementy szkicu i wymiary razem, aby wspólnie przemieszczały się w szkicu. W połączeniu ze szkicem układu pozwalają przejść bezpośrednio od szkicu złożenia do pełnego złożenia. Utwórz, wyedytuj i zapisz bloki. Utwórz szkic układu złożenia za pomocą bloków. Zbuduj komponenty złożenia na bazie istniejących bloków.
