Zmieniaj geometrię trasy za pomocą szkiców 3D. Edytuj trasy przez usuwanie, przycinanie i dodawanie geometrii szkicu. Usuwaj istniejące łączniki i dodawaj łączniki zastępcze. Edytuj istniejące trasy. Usuwaj istniejące łączniki. Dodawaj łączniki zastępcze.
Twórz krzywe 2D lub 3D zdefiniowane przez równania matematyczne. Krzywa może być jawna, gdy y jest funkcją x, lub parametryczna, gdy x, y i z są funkcjami t. Twórz splajny 3D za pomocą parametrycznego równania matematycznego. Twórz operacje wyciągnięcia po ścieżce za pomocą jednego splajnu 3D jako ścieżki i drugiego jako krzywej prowadzącej.
Wyszukuj, kontroluj i wyświetlaj istniejące raporty utworzone przez SolidWorks Utilities. Naucz się eksportować raporty do aktówki i je usuwać. Wyszukuj, kontroluj i wyświetlaj raporty SolidWorks Utilities. Eksportuj i usuwaj raporty.
Użyj narzędzia Podziel trasę, aby dodać punkty złącza do istniejących tras. Utwórz geometrię w punkcie złącza, aby zorientować łącznik w linii. Użyj narzędzia Podziel trasę, aby dodać punkt złącza do istniejącej trasy. Utwórz geometrię 3D w punkcie złącza. Użyj geometrii 3D do zorientowania łącznika w linii.
Utwórz listę elementów ciętych, aby uporządkować obiekty w części konstrukcji spawanej. Dodaj dostosowane właściwości do komponentów konstrukcji spawanej, aby właściwości te znalazły się na liście elementów ciętych. Lista elementów ciętych — podobnie jak LM w złożeniu — zawiera szczegóły dotyczące członów konstrukcji spawanej. Utwórz i edytuj listę elementów ciętych. Edytuj dostosowane właściwości. Edytuj materiał obiektów w części konstrukcji spawanej.
Utwórz i edytuj sztywny kanał kablowy i trasy przewodów, aby podłączyć dwa gniazda elektryczne. Zapamiętaj, że linia środkowa kanału kablowego definiuje trasę kanału elektrycznego. Zapamiętaj, że komponenty wyznaczania trasy elektrycznej wymagają komponentów hybrydowych zawierających punkty połączenia. Użyj operacji Automatyczna trasa, aby wygenerować linie trasy. Edytuj istniejącą trasę, aby dodać wymagane komponenty.
Biblioteka projektu zawiera liczne przykładowe narzędzia formowania, w tym wytłoczenia, wyciągnięte odgięcia, lance, szczeliny i żebra. Naucz się używać tych standardowych narzędzi, jak również tworzyć własne proste narzędzia, aby sprostać wymaganiom projektowym. Przeciągaj i upuszczaj standardowe narzędzia formowania z Biblioteki projektu w celu uformowania części arkusza blachy. Edytuj standardowe narzędzie formowania, dostosowując je pod kątem indywidualnych potrzeb projektowych. Naucz się określać ścianę zatrzymującą i ściany do usunięcia z części, która ma zostać użyta jako dostosowane narzędzie formowania.
Modeluj części w kontekście złożenia za pomocą odniesień do innych komponentów. Intencja projektu dla nowych części (rozmiary operacji, umieszczenie komponentów w złożeniu itp.) będzie pochodzić z innych komponentów w złożeniu. Buduj wirtualne części w kontekście złożenia poprzez wykorzystanie technik modelowania złożenia od góry w dół. Twórz operacje w kontekście złożenia, używając odniesień geometrii w częściach wiążących. Poznaj wiązania ustalone i odniesienia zewnętrzne. Naucz się identyfikować odniesienia zewnętrzne w drzewie operacji FeatureManager.
Opisuj szczegóły modelu konstrukcji spawanej przy użyciu tabeli listy elementów ciętych i importuj informacje o spoinach z modelu do widoku rysunku. Dodawaj i modyfikuj tabele listy elementów ciętych. Importuj informacje o spoinach z modelu do widoku rysunku.
Edytuj trasę instalacji z rur grubościennych w stosunku do geometrii rury grubościennej (albo linia środkowa, albo powierzchnia zewnętrzna). Do rur grubościennych można również dodać osłony. Utwórz trasę względem istniejącej powierzchni. Dodaj osłony do rur grubościennych. Zmień miejsca przypisania wymiarów względem rury grubościennej (linia środkowa lub powierzchnia zewnętrzna).
Utwórz rdzeń boczny z pochyleniem na podstawie szkiców w formach z uwięzionymi obszarami formowania. Użyj paska zamrażania operacji, aby wykluczyć operacje z przebudowy. Utwórz rdzenie boczne w formach. Wyklucz operacje z przebudowy.
Naucz się tworzyć kilka typów wyprowadzonych widoków rysunku i poznaj niepowtarzalne cechy charakterystyczne poszczególnych typów widoków. Wyprowadzony widok rysunku tworzy się, używając odniesienia do istniejącego widoku rysunku. Twórz widoki rzutowania przez „złożenie” istniejącego widoku rysunku. Rzutuj widok normalny do wybranej krawędzi w celu utworzenia widoku pomocniczego. Pokazuj fragmenty widoku w powiększonej skali za pomocą widoków szczegółów. Twórz widoki rysunku względem płaszczyzn lub ścian planarnych w modelu. Pracuj na fragmencie widoku rysunku przez obcięcie i ukrycie zbędnych elementów. Skracaj istniejące widoki rysunku za pomocą widoków przerwań.
Powiąż punkt lub wierzchołek komponentu ze ścieżką w złożeniu. Następnie kontroluj odchylenie w poziomie, nachylenie w pionie oraz przechył boczny komponentu w czasie jego ruchu wzdłuż ścieżki. Określ elementy dla wiązania ścieżki. Edytuj wiązanie ścieżki w celu kontrolowania odchylenia w poziomie, nachylenia w pionie oraz przechyłu bocznego komponentu.
Twórz notatki z tekstem połączonym z istniejącymi wymiarami i dostosowanymi właściwościami. Łącz notatki z wymiarem. Edytuj blok tytułowy rysunku, aby dodać notatki połączone z właściwościami modelu. Dodawaj informacje o właściwościach rysunku, aby wypełnić blok tytułowy.
Wyśrodkuj komponent względem dwóch ścian rowka za pomocą wiązania szerokości. Dodaj wiązanie szerokości, aby wyśrodkować komponent względem dwóch ścian innego komponentu. Poznaj stopnie swobody, które są ograniczane przez wiązanie szerokości.
Wstawiaj do istniejących widoków rysunków adnotacje, w tym dostosowane notatki, tolerancje położenia i kształtu oraz bloki. Twórz adnotacje i symbole. Twórz bloki na podstawie geometrii i notatek. Zapisuj bloki w pliku. Wstawiaj bloki do rysunku.
Operacja złożenia Pas/Łańcuch łączy koła pasowe luźne, koła pasowe lub koła łańcuchowe w celu osiągnięcia zamierzonego obrotu kilku komponentów jednocześnie. Opcjonalnie można utworzyć część komponentu pasa lub łańcucha. Wybierz krawędzie kół pasowych i kół pasowych luźnych operacji złożenia pasa/łańcucha. Ustaw właściwości operacji złożenia pasa/łańcucha.
Używaj poleceń widoku rysunku, które są charakterystyczne dla pracy z modelami złożeń obejmującymi widoki wyrwania przekroju, widoki pozycji alternatywnej i widoki rozstrzelone. Używaj właściwości widoku rysunku do przedstawiania konfiguracji złożenia. Twórz widoki wyrwania przekroju, aby wyświetlać wewnętrzne komponenty złożenia. Twórz widoki pozycji alternatywnej, wykorzystując istniejącą lub nową konfigurację. Twórz rozstrzelone widoki rysunku złożenia.
Polecenie Lustro komponentów tworzy wersje przeciwnej strony — ale poza tym identyczne — części lub podzespołów. Określ, dla których komponentów ma zostać utworzone odbicie, a które mają zostać po prostu skopiowane (odbicia lustrzanego nie należy tworzyć w przypadku łączników). Geometria odbitego w lustrze komponentu zmieni się, tworząc wersję lustrzaną, nazywaną także wersją „przeciwnej strony”. Twórz odbicia lustrzane komponentów względem płaszczyzny złożenia. Twórz odbite w lustrze wersje części w złożeniu. Twórz wersje przeciwnej strony części.
Bloki grupują elementy szkicu i wymiary razem, aby wspólnie przemieszczały się w szkicu. W połączeniu ze szkicem układu pozwalają przejść bezpośrednio od szkicu złożenia do pełnego złożenia. Utwórz, wyedytuj i zapisz bloki. Utwórz szkic układu złożenia za pomocą bloków. Zbuduj komponenty złożenia na bazie istniejących bloków.
Twórz stany wyświetlania w celu sterowania widocznością i stylem wyświetlania komponentów. Stany wyświetlania można łączyć z konfiguracjami złożenia. Stany wyświetlania mogą sterować stanem ukrycia/widoczności, trybem wyświetlania, wyglądem i przezroczystością komponentów. Dodawaj stany wyświetlania do złożenia. Modyfikuj właściwości wizualne komponentów za pomocą stanów wyświetlania. Poznaj techniki wyboru komponentów. Używaj okienka wyświetlania. Otwieraj złożenia według określonej konfiguracji i określonego stanu wyświetlania. Łącz stany wyświetlania z konfiguracjami.
Wiązanie złączki liniowej łączy translację jednego komponentu z translacją innego komponentu. Translacja przebiega wzdłuż osi zdefiniowanej względem początku układu współrzędnych złożenia lub komponentu odniesienia. Wybierz ściany i komponenty odniesienia w celu zdefiniowania wiązania złączki liniowej. Ustaw współczynnik ruchu jednego komponentu względem drugiego.
Powiąż dwa podobne elementy (punkty, krawędzie, ściany itp.) tak, aby były symetryczne względem płaszczyzny lub ściany planarnej. Wiązanie symetryczne nie wymusza symetryczności komponentów, a jedynie wybranych elementów. Poznaj dopuszczalne wybory w przypadku wiązania symetrycznego. Powiąż dwie ściany planarne tak, aby były symetryczne względem płaszczyzny odniesienia.
Użyj technik obróbki powierzchni do utworzenia dostosowanych łączeń, jeśli zaokrąglenia przynoszą niepożądane wyniki. Usuń zbędne ściany z modelu za pomocą polecenia Usuń ścianę. Użyj krzywizn ściany i szkiców do utworzenia granic przycinających. Przytnij ściany w celu utworzenia czystej granicy dla łączenia. Użyj polecenia Wypełnienie powierzchni, aby utworzyć powierzchnię styczną do wszystkich przylegających ścian. Użyj polecenia Połącz powierzchnie, aby połączyć obiekty powierzchniowe w modelu. Użyj polecenia Pogrubienie, aby przekształcić powierzchnie w geometrię bryłową.
